الهه زارع
چرا نطنز آری فردو نه؟
با بررسی دولت کنونی اسرائیل، می‌توان دریافت که رژیم اشغالگر قدس در بدترین جایگاه اجتماعی و سیاسی قرار دارد و هرپاسخی از طرف ایران می‌تواند برای آنان ایجاد بحران کند، دولت به جای اینکه در پی اقدام متقابل باشد، به فکر مذاکره است و عطش زیادی برای این کار دارد.
الهه زارع، مسئول گفتمان سازی و مطالبه گری خواهران بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز در پی حادثه در تاسیسات هسته ای نطنز طی یادداشتی نوشت:
مقام معظم رهبری: «اگر غلطی از سردمداران رژیم صهیونیستی سر بزند، جمهوری اسلامی «تل‌آویو» و «حیفا» را با خاک یکسان خواهد کرد.»
تاسیسات هسته ای نطنز با نام رسمی مرکز هستهای شهید مصطفی احمدی روشن، بخشی از تاسیسات زیر زمینی مرتبط با برنامه هستهای ایران است که به منظور غنی سازی اورانیوم در نزدیکی نطنز در استان اصفهان احداث شد. این تاسیسات بارها هدف عملیات خرابکارانه قرار گرفته است. اینکه چرا به راحتی مورد حمله قرار می‌گیرد، خود سوال بزرگیست که با پاسخ‌های مختلفی رو به رو گردیده است. به عنوان مثال بی‌شک یک جریان نفوذی در تاسیسات نطنز وجود دارد که به سهولت این عملیات‌های خرابکارانه کمک رسانی می‌کند.
تاسیسات شهید مصطفی احمدی روشن در تاریخ ۲۲ فروردین ۱۴۰۰، بار دیگر مورد حمله قرار گرفت که شواهد موجود نشان از آن دارد که رژیم اشغالگر اسرائیل، این عملیات خرابکارانه را انجام داده است. این حادثه، به جهت اینکه با مذاکرات ایران و آمریکا بر سر برجام همزمان شده، جنبه سیاسی بیشتری پیدا کرده است. تحلیل های موجود از سخنان بنیامین نتانیاهو (نخست وزیر رژیم صهیونیستی) در کنفرانس خبری با لویدآستین (وزیر دفاع آمریکا)، نشان از آن دارد که شاید بتوان انگیزه رژیم اشغالگر قدس از این روند را ترس از به دست آوردن انرژی هستهای توسط ایران و تبدیل ایران به قدرت برتر منطقه‌ای و در نهایت حمله به تل‌آویو و از بین رفتن اسرائیل دانست.
هنوز مشخص نیست که در پی این حادثه، ایران چه رویکردی را در مذاکرات با آمریکا پیش خواهد گرفت اما از سخنان آقایان محمدجواد ظریف، عباس عراقچی و علی‌اکبر صالحی بر می‌آید که می خواهند به مذاکرات به هر طریق ممکنی ادامه دهند. همان‌گونه که آقای ظریف نامه‌ای را تنظیم نموده و در آن به این نتیجه‌گیری اشاره نموده است. اما جواب اینگونه خرابکاری‌ها دادن بیانیه و ترغیب بیشتر به مذاکره کردن نیست.
این حمله، آسیبی به سایت نطنز رسانده که حداقل ۹ماه طول می‌کشد تا جمهوری اسلامی ایران زیرساخت‌های آن را به حالت اولیه برگرداند. حال اینکه برخی می‌خواهند از این هزینه و آسیبی که به ایران وارد شده بگذرند و به مذاکرات ادامه دهند، بسیار قابل توجه است. عده‌ای می‌گویند عملیات خرابکارانه اخیر رژیم اشغالگر قدس، ارتباطی با آمریکا ندارد. مگر می‌شود رژیم اشغالگر، کاری را بدون اطلاع ایالات متحده آمریکا انجام دهد؟ برخی دیگر می‌گویند این حادثه به برجام مرتبط نیست اما مطابق بند ۵ برجام، تاسیسات هسته ای ایران باید از سایت فردو به سایت نطنز منتقل می‌شد. سایت فردو یک سایت زیرزمینی و پنهان بود و از زمانی که انتقال صورت گرفت، این نوع خرابکاری‌ها به وجود آمد.
کمترین واکنش ایران به این اقدام گستاخانه، ترک مذاکرات با ایالات متحده آمریکا بر سر برجام است، تا به مسببان آن اعلام گردد که از هرگونه اقدامی علیه امنیت ملی و زیرساخت های ایران بی‌جهت نخواهیم گذشت. اگر جمهوری اسلامی ایران واکنشی نشان ندهد، خرابکاران من‌جمله رژیم اشغالگر قدس گستاخ‌تر شده و به هوای اینکه برای ایران مذاکرات برجام اهمیت دارد و واکنشی نشان نخواهد داد، عملکردهای منفی بیشتری را شکل می‌دهند.
با بررسی دولت کنونی اسرائیل، می‌توان دریافت که رژیم اشغالگر قدس در بدترین جایگاه اجتماعی و سیاسی قرار دارد و هرپاسخی از طرف ایران می‌تواند برای آنان ایجاد بحران کند، دولت به جای اینکه در پی اقدام متقابل باشد، به فکر مذاکره است و عطش زیادی برای این کار دارد.
اما اینکه در نهایت، دولت چه واکنشی نشان خواهد داد، حائز اهمیت است. آیا آقایان پشت میزنشین، به کار خود ادامه می‌دهند یا عقب می‌کشند؟
مقام معظم رهبری: «اگر غلطی از سردمداران رژیم صهیونیستی سر بزند، جمهوری اسلامی «تل‌آویو» و «حیفا» را با خاک یکسان خواهد کرد.»
تاسیسات هسته ای نطنز با نام رسمی مرکز هستهای شهید مصطفی احمدی روشن، بخشی از تاسیسات زیر زمینی مرتبط با برنامه هستهای ایران است که به منظور غنی سازی اورانیوم در نزدیکی نطنز در استان اصفهان احداث شد. این تاسیسات بارها هدف عملیات خرابکارانه قرار گرفته است. اینکه چرا به راحتی مورد حمله قرار می‌گیرد، خود سوال بزرگیست که با پاسخ‌های مختلفی رو به رو گردیده است. به عنوان مثال بی‌شک یک جریان نفوذی در تاسیسات نطنز وجود دارد که به سهولت این عملیات‌های خرابکارانه کمک رسانی می‌کند.
تاسیسات شهید مصطفی احمدی روشن در تاریخ ۲۲ فروردین ۱۴۰۰، بار دیگر مورد حمله قرار گرفت که شواهد موجود نشان از آن دارد که رژیم اشغالگر اسرائیل، این عملیات خرابکارانه را انجام داده است. این حادثه، به جهت اینکه با مذاکرات ایران و آمریکا بر سر برجام همزمان شده، جنبه سیاسی بیشتری پیدا کرده است. تحلیل های موجود از سخنان بنیامین نتانیاهو (نخست وزیر رژیم صهیونیستی) در کنفرانس خبری با لویدآستین (وزیر دفاع آمریکا)، نشان از آن دارد که شاید بتوان انگیزه رژیم اشغالگر قدس از این روند را ترس از به دست آوردن انرژی هستهای توسط ایران و تبدیل ایران به قدرت برتر منطقه‌ای و در نهایت حمله به تل‌آویو و از بین رفتن اسرائیل دانست.
هنوز مشخص نیست که در پی این حادثه، ایران چه رویکردی را در مذاکرات با آمریکا پیش خواهد گرفت اما از سخنان آقایان محمدجواد ظریف، عباس عراقچی و علی‌اکبر صالحی بر می‌آید که می خواهند به مذاکرات به هر طریق ممکنی ادامه دهند. همان‌گونه که آقای ظریف نامه‌ای را تنظیم نموده و در آن به این نتیجه‌گیری اشاره نموده است. اما جواب اینگونه خرابکاری‌ها دادن بیانیه و ترغیب بیشتر به مذاکره کردن نیست.
این حمله، آسیبی به سایت نطنز رسانده که حداقل ۹ماه طول می‌کشد تا جمهوری اسلامی ایران زیرساخت‌های آن را به حالت اولیه برگرداند. حال اینکه برخی می‌خواهند از این هزینه و آسیبی که به ایران وارد شده بگذرند و به مذاکرات ادامه دهند، بسیار قابل توجه است. عده‌ای می‌گویند عملیات خرابکارانه اخیر رژیم اشغالگر قدس، ارتباطی با آمریکا ندارد. مگر می‌شود رژیم اشغالگر، کاری را بدون اطلاع ایالات متحده آمریکا انجام دهد؟ برخی دیگر می‌گویند این حادثه به برجام مرتبط نیست اما مطابق بند ۵ برجام، تاسیسات هسته ای ایران باید از سایت فردو به سایت نطنز منتقل می‌شد. سایت فردو یک سایت زیرزمینی و پنهان بود و از زمانی که انتقال صورت گرفت، این نوع خرابکاری‌ها به وجود آمد.
کمترین واکنش ایران به این اقدام گستاخانه، ترک مذاکرات با ایالات متحده آمریکا بر سر برجام است، تا به مسببان آن اعلام گردد که از هرگونه اقدامی علیه امنیت ملی و زیرساخت های ایران بی‌جهت نخواهیم گذشت. اگر جمهوری اسلامی ایران واکنشی نشان ندهد، خرابکاران من‌جمله رژیم اشغالگر قدس گستاخ‌تر شده و به هوای اینکه برای ایران مذاکرات برجام اهمیت دارد و واکنشی نشان نخواهد داد، عملکردهای منفی بیشتری را شکل می‌دهند.
با بررسی دولت کنونی اسرائیل، می‌توان دریافت که رژیم اشغالگر قدس در بدترین جایگاه اجتماعی و سیاسی قرار دارد و هرپاسخی از طرف ایران می‌تواند برای آنان ایجاد بحران کند، دولت به جای اینکه در پی اقدام متقابل باشد، به فکر مذاکره است و عطش زیادی برای این کار دارد.
اما اینکه در نهایت، دولت چه واکنشی نشان خواهد داد، حائز اهمیت است. آیا آقایان پشت میزنشین، به کار خود ادامه می‌دهند یا عقب می‌کشند؟
ارسال با پیامک 
ارسال به دوستان 
ارسال به فیس بوک 
ارسال به تویتر