پنجشنبه ۰۹ فروردين ۱۴۰۳
berooz
۲۲:۳۲:۵۶
کد خبر: ۱۰۸۸۳
تاریخ انتشار: ۱۳ تير ۱۳۹۲ - ۱۰:۲۹

توجه طلبه به تهجد و معنویت در کلام رهبر معظم انقلاب

روحانیت، به عنوان منادی خداجویی و آخرت گرایی، می‏بایست مظهر ارتباط معنوی با جهان غیب باشد؛ با ملکوت هستی، ره ارتباط بجوید ونجوای با دنیای برتر را، بر غوطه‏وری در دنیای دون ترجیح دهد:

امروز جوانان ما، آن کسانی که داعیه‏یی هم ندارند و عالم دین هم نیستند، مقید به نوافل وذکر و مستحباتند؛ ماباید بیشتر از آنها مقید باشیم نماز با حال و با توجه، تقید به نوافل، تلاوت قرآن با تدبر و پرهیز از گناه، اینها عواملی هستند که روحانیت را رونق و جلا می‏دهد. (1)

روحانی، برخی از مستحبات را باید برای خود تکلیف بداند و به آن، التزام نشان دهد ادای واجبات و ترک محرمات انتظار دین از هر فرد متدین و مسلمان است وقتی روحانی، در مسند پیامبر و امامان قرار می‏گیرد می‏بایست در خلق و رفتار معنوی، مشابهتی در خود بیافریند . ادای تکلیف، جزوی کوچک از این مشابهت است؛ تشابهی که تک تک افراد جامعه‏ی دینی، باید دارای آن باشند مبلغ دین، فراتر از این حداقل باید حرکت کند و با ادای مستحبات و نوافل، در موضعی مشابه‏تر قرار گیرد:

نافله بخوانید، قرآن بخوانید، نماز اول وقت بخوانید که این سه چیز، برای طلبه واجب است . نمی‏خواهم بگویم واجب شرعی است؛ واجب وظیفه‏یی و شغلی است. طلبه‏یی که با قرآن انس نداشته باشد، طلبه‏یی که اهل نافله نباشد، طلبه‏یی که با نمازش را آخر وقت بگذارد، چیز مهمی را کسر دارد. (2)

طلبه، به عنوان مبلغ دین و معنویت، دایما از خدا و دین سخن می‏گوید، مردم را به آن فراتر می‏خواند و خداجویی در اعمال را توجیه می‏کند. این وظیفه‏ی شغلی می‏تواند آن مفاهیم عالی را برای او، به سخنان معمولی و عادی تبدیل کند و به مرور سرچشمه‏ی معنویت، در درونش بخشکد. این خطر، برای روحانی و مبلغ دینی، بسیار جدی و مخاطره آمیز است. راه علاج آن است که روحانی، جدای از دعوت عام خلق به خدا و معنویت، فرصتهای خلوت برای خود بجوید و با مراقبه و محاسبه، به تذکار نفس بپردازد و با تقویت ارتباط شخصی با خدا، از آن خطر جدی رهایی یابد:

اهل علم بایستی علاوه بر واجبات به مستحبات هم بپردازند نمی‏گویم که همه‏ی مستحبات را بجا بیاورید لیکن بعضی از مستحبات وجود دارد که مکمل واجبات است توجه ذکر نافله دعا بزرگ داشتن ایام برجسته گاهی توجه و راز و نیازی در نیمه‏ی شب اینها چیزهایی است که اهل علم نمی‏تواند نداشته باشد. شما اگر خدای ناکرده جانب وصل به خداوند و اتصال به معنویت را از دست بدهید با توجه به این که مراجعه‏ی دینی به شما زیاد است، اندکی بگذرد خالی خواهید شد. انسان اگر مرتب برای مردم حرف بزند و جواب آنها را بدهد و برایشان بگوید خالی می‏شود درست مثل استخری که از یک طرف خالی می شود، ولی از طرف دیگر پر نمی‏شود و آب تازه‏یی وارد آن نمی‏گردد . ... معنویات در درون انسان، پوچ خواهد شد.بنابراین خیلی لازم است، همچنان که دستی برای فیض بخشیدن به سوی مردم دارید دستی هم برای فیض گرفتن از معنویت داشته باشید. و این ممکن نیست، مگر با توجه و ذکر و خشوع و توسل.

(3)

شب زنده داری و مناجات نیمه شب از ویژگیهای مدارس دینی و حوزه‏های علمیه بشمار می آمد خلوت با شکوه با دنیای ملکوت، در سکوت و ظلمات شب، زینت حجره‏های مدارس بود تلاوت قرآن و اقامه‏ی نماز شب و توسل در کورسوی شعله‏ی نیمسوز شمع، زیباترین موسیقی هستی را در دل شب می‏نواخت و جانها را می‏گداخت.

این جلوه‏ی زیبای حوزه، همچنان باید محفوظ ماند و فضای معنوی و ملکوتی را در آن پاس دارد:

قبل از اذان صبح، چراغهای زیادی در مدرسه فیضیه روشن بود. طلبه‏ها، نماز شب می‏خواندند و تهجد و تنفل، برای طلبه‏ها و روحانیون، یک امر عادی بود امروز، ما بایستی بیشتر به این مسأله بپردازیم. (4)

و در سخن آخر، روحانی چون از خدا و معنویت سخن می‏گوید بیش از همگان نیازمند ارتباط درونی ـ و نه لفظی ـ با حقایق معنوی است:

برای آنکه این عمامه، برای شما مبارک باشد، به توفیق و اعانة من الله احتیاج دارید که این، با توسل والحاح و تضرع و دعا و گریه و خواستن، به دست می‏آید. ... باید انسان با خدای متعال حرف بزند و واقعا باالحاح و تضرع، ازاو بخواهد؛ آن وقت خدای متعال هم به انسان خواهد داد. (5)

........................................................................................

پی نوشت ها:

1- سخنرانی در جمع طلاب علوم دینی، در مدرسه‏ی فیضیه 11/9/ 1366

2- سخنرانی در مراسم عمامه گذاری 14/9/ 1372

3- سخنرانی در مراسم عمامه گذاری 8/11/ 1371

4- سخنرانی در جمع طلاب علوم دینی، در مدرسه‏ی فیضیه 11/9/ 1366

5- سخنرانی در مراسم عمامه گذاری 26/10/ 1372

نام:
ایمیل:
* نظر: