اگرچه در خصوص فتنه 88 موارد بسیاری مطرح شده اما زوایای مختلف آن باعث شده تا همچنان شنیدنیهای بسیاری در این زمینه وجود داشته باشد. شیرازه به مناسبت 9 دی، با یکی از مقامات ارشد امنیتی استان فارس در آن سال ها به گفتگو نشسته تا گوشهای از آن حوادث را از زبان کسی که هم در عرصه تصمیمگیری و هم میدانی حضور داشته، منتشر کند.
فتنه شیراز از کجا آغاز شد؟
این مقام سابق امنیتی با بیان اینکه گذشت زمان و مرور تاریخ به شناخت یک حادثه و واقعه کمک میکند، خاطرنشان کرد: پس از برگزاری انتخابات 22 خرداد سال 88 در روز جمعه، اولین تجمع که حدود 100 نفر بود در عصر روز شنبه جلو درب دانشگاه شیراز در حالی انجام شد که شعارها در آن روز تا حدی متین و ملایم بود. وی با بیان اینکه دانشگاه شیراز نقطه کانونی تجمعات بود، یادآور شد: از روز دوم بعد از انتخابات، هدف نظام و انقلاب نبود بلکه کل ماهیت دین را هدف قرار داده بودند بهطوری که از روز 24 خردادماه، شعارها کاملا عوض شده و از شعار «رای من کو» به شعارهای ساختارشکنانه نظیر «ما اسلام نمیخواهیم» و «ما دین نمیخواهیم» تغییر یافته بود.
حمله آشوبگران به خوابگاه خواهران
این مقام مسئول به تشریح وقایع روز 24 خردادماه سال 88پرداخت و گفت: در آن روز کار به آتش زدن کشیده شد که موکتهای مسجد جامع دانشگاه شیراز را جمع کردند و به آتش کشیدند. از طرفی نیروهای حزبالله، بسیجی و مردم پشت در دانشگاه جمع شده بودند و عدهای هم تماشاگر بودند. آشوبکنندگان از داخل دانشگاه شروع کردند به سنگپرانی و در این موقع تعدادی از دانشجویان حزباللهی دانشگاه با آنها درگیر میشوند که آنها هم به ساختمان حوزه بسیج دانشجویی حمله کردند و همه چیز را به هم ریخته و شکستند.
وی با تاکید بر اینکه مسئولین دانشگاه باید دقت کنند که در اینگونه مواقع همه تجمعکنندگان دانشجو نیستند و برخی برای سوءاستفاده میآیند، ادامه داد: اراذل و اوباش شیراز از سمت خوابگاه کارشناسی ارشد از روی نردهها به داخل دانشگاه آمده بودند و با تعدادی از تجمعکنندگان درون دانشگاه به سمت خوابگاه خواهران حمله کردند که این رفتار آنها و حمله به نوامیس غیرقابل تحمل بود و اعضای بسیج دانشجویی با همکاری نیروی انتظامی با آنها برخورد کردند و اگر جلو آنها گرفته نشده بود معلوم نبود که چه اتفاقی میافتاد.
موتورسواری استاندار وقت!
این مقام امنیتی سابق ضمن تصریح اینکه لیدرهای فتنه در شیراز هیچ کدامشان در معرض آسیب قرار نگرفتند زیرا خارج از میدان درگیری و بعضا حتی خارج از شیراز از طریق موبایل هدایت میدانی را برعهده داشتند، خاطرنشان کرد: در شیراز از ده روز قبل از انتخابات یعنی از دوازدهم خردادماه جریان هنجارشکن تا حدود ساعت 3شب در چمران، ستارخان و زرگری آتش درست میکردند و در فضایی هنجارشکنانه به رقص و پایکوبی میپرداختند و یک شب که برای رصد وضعیت رفته بودیم، حدود ساعت 2 من سوار موتور بودم و مهندس رضازاده، استاندار وقت نیز پشت سرم بود که یکی از این افراد مست با سرعت به سمت موتور دوید و با ما برخورد کرد که با موتور به زمین افتادیم و پایم آسیب دید!
گسترده ترین سفره فتنه گران بعد از تهران در شیراز پهن بود!
وی با بیان اینکه تجمعات فتنهگران در تمام کلانشهرها ده روز بعد از انتخابات تمام شد اما در شیراز تا 18 تیرماه ادامه داشت و ضمن اشاره به فعالیت زیاد گروههکهای مختلف از جمله بهاییت در شیراز، گفت: از 27خرداد تجمعات دانشگاه به میدان دانشجو، سپس به میدان نمازی و خیابان ملاصدرا و خیابانهای اطراف کشیده شد که معمولا از ساعت 5تا یک شب بیرون میآمدند و درگیری ایجاد میکردند که خوشبختانه نیروهای مردمی و سپاه پاسداران آن را کنترل کردند و اجازه ندادند که هیجانات و فتنه به کل شهر کشیده شود.
سنگی که به پایم زدند اگر به سرم خورده بود زنده نمی ماندم
این مقام مسئول ضمن تصریح اینکه تمام شهرهای فارس به جز شیراز در ایام پس از انتخابات آرام بود، گفت: یک شب که در خیابان خلبانان در منطقه معالیآباد درگیری شده بود، من با موتور به آنجا میرفتم، وقتی به آنجا رسیدیم، آنها از روی آپارتمانها سنگ پرتاب میکردند عده زیادی آسیب دیدند و من هم زخمی شدم و یکی از سنگهایی که به پایم خورد اگر به سرم خورده بود، شاید زنده نمی ماندم.
آتش زدن پمپ بنزین پارامونت
وی به کتاب جین شارپ که در آن 198 راهکار برای مقابله با نظام را طراحی کرده اشاره و اظهار کرد: تجمعکنندگان سعی میکردند این راهکارها را از جمله ایجاد راهبندان، روشن کردن چراغ ماشین و برفپاککن، ترافیک ایجاد کردن و بوق زدن و به آتش کشیدن اموال عمومی را اجرا کنند؛ همچنین قصد به آتش کشیدن پمپ بنزین واقع در چهارراه پانزده خرداد (پارامونت) را داشتند که خوشبختانه موفق نشدند.
پیوند مارکسیستها با مسجد ضرار!
این مقام امنیتی سابق با
بیان اینکه در بین دستگیرشدگان فتنه تعدادی تحت تاثیر هیجانات و عده بسیاری نیز لیدرهای
سازمان یافته بودند، تصریح کرد: در فتنه منافقین، گروهکهای قومیتی و افراد قومیتگرا،
مارکسیستها و جریانهای افراطی و تندرو از جمله جریان سید علی محمد دستغیب همه پشت
سر جریان صهیونیستی که در عالم وجود دارد، قرار گرفته بودند و این درحالی بود که شعار
جریان فتنه در دانشگاه ضد خدا و دین بود و مسجد ضراریها میگفتند برای خدا و دین
کار میکنیم! ولی اقدامات همه اینها یک هدف داشت و آن هم براندازی نظام!
هرگز فراموش نمیکنیم ...
وی با اظهار تاسف از اینکه لیدرهای جریان فتنه در شیراز اکنون گمان میکنند که آب از آسیاب افتاده و فضایی فراهم شده که میتوانند پست بگیرند، گفت: ما هرگز فراموش نمیکنیم افرادی که ولایت فقیه را قبول نداشته و پشت صحنه عقدهگشایی میکردند.
این مقام مسئول، نفاق را در رأس ویژگیهای فتنه دانست و افزود: منافق سعی میکند در میان حزباللهیها خود را حزباللهی جلوه دهد و در میان دشمنان خدا نیز عناد میکند و ما در جریان فتنه دیدیم که نفاقپیشهها چگونه جوانان را برای امتیازگیری و قدرتطلبی جلو میفرستادند ولی خود در خارج از میدان میایستادند و همانگونه که موسوی خوئینی و فائزه هاشمی در آن روزها به شمال رفته بودند در شیراز نیز لیدرهای فتنه خارج از صحنه بودند و خانههای تیمی گرفته و از ساختمانهایی سر میدان ارم، خیابان ملاصدرا و قصردشت جریان خیابانی را هدایت میکردند.
تشییع تابوت «رای من» در حرم شاهچراغ(ع)
وی به جریان حمل تابوت رأی من کو در حرم مطهر حضرت شاهچراغ(ع) اشاره و خاطرنشان کرد: برخی از این خانمها که اصلا تا آن وقت چادر سر نکرده بودند از امانتی حرم چادر گرفته بودند و تختهها را تکهتکه زیر چادر به داخل حرم بردند و در داخل صحن این تکهها را سرهمبندی کرده و تابوت درست کردند. برنامه آنها این بود که در این میتینگ تابوت نمادین «رای من» را در کل حرم بگردانند و سخنرانی کنند؛ اما ورود نیروهای مردمی و بسیجی بین آنها، اجتماعشان را به هم زد و متلاشی شدند که لیدرهای این جریانات را میشناسیم و اکنون هم میدانیم که چه فعالیتهایی دارند.
بسیج مردمی؛ انعطاف، انضباط، خلاقیت
این مقام امنیتی سابق نقش حضور مردم در جمع کردن فتنه را پررنگ دانست و با بیان اینکه اگر نیروهای حزباللهی مردمی حضور نداشتند معلوم نبود در محیط رنگارنگ فتنه چه بلایی برسر شهر میآمد، اظهار کرد: دقیقا رفتاری شبیه رفتار فرماندهان با نیروهای بسیجی در جنگ در ایام فتنه هم مشاهده شد. یکی از ویژگیهای عالی نیروهای مردمی و انقلابی و بسیج، انعطافپذیری آن است. زیرا در آن سیلان تفکر و خلاقیت وجود دارد و سیستم بستهای نیست که حرکت عرضی، طولی و ارتفاعی نداشته باشد بلکه سیستم عملیات مقابلهای آن در میدان عمل در عین حال که انضباط دارد کاملا منعطف است و همچنین از قدرت سازماندهی بسیار بالایی برخوردار میباشد کما اینکه در فتنه روزانه حدود هزار نیروی مردمی و بسیجی را سازماندهی میکردند و گاهی 50 موتورسوار را فراخوان میکردند اما پس از مدت کوتاهی تعداد آنها به 800 نفر هم میرسید.
حمایت مسجد ضرار از آشوبطلبان دانشگاه
وی در ادامه به جریانات 13 آبان سال 88 در شیراز اشاره کرد و یادآور شد: در آن روز جمعیتی بین 200 تا 300 نفر پشت نردههای دانشگاه شیراز جمع شده و شعارهای ساختارشکنانه سر دادند که آنها از طرف مسجد ضرار (قبا) هدایت میشدند. مشاهده کردیم تعدادی از دانشجویانی که کمونیسست بودند و نماز نمیخواندند هم پای منبر سید علی محمد دستغیب حاضر میشدند! کسی که تا 17 مرداد 88 هر روز در جلسه درس تفسیر خود به نظام به نوعی ضربه میزد و به رهبر معظم انقلاب اتهام وارد میکرد که مستندات و فیلم آن موجود است.
اگر استاندار قوی عمل کرده بود، مسجد ضرار جمع میشد
این مقام مسئول ضمن تصریح اینکه مسجد ملک خداست اما آنها مسجد قبا را به یک محیط امنیتی مجهز به دوربینهای مداربسته و به یک نقطه سیاه تبدیل کرده بودند که هنوز هم نقطه تاریکی در سومین حرم اهلبیت(ع) است، ابراز کرد: آنها مسجد قبا را به مسجد ضرار، دژ و پایگاه خود تبدیل کرده بودند که به سلاح غیرمجاز، قمه و... نیز مسلح بودند و به نظر بنده باید همان موقع این قضایا کامل جمع میشد. اما متاسفانه سایر مسئولین وقت شهامت لازم را نداشتند و در آن زمان استاندار قوی عمل نکرد که با قدرت در مقابل آنها بایستد.
برخورد دادگاه روحانیت با فتنهگران قاطعانه و انقلابی نبود
این مقام امنیتی سابق برخورد دادگاه روحانیت را با برخی از روحانی نماها «ظریف» توصیف و خاطرنشان کرد: با توجه به جرم، جسارت و ایجاد فضایی که به رهبر معظم انقلاب توهین شد و به نظام و نیروهای حزباللهی آسیب وارد شد، باید دادگاه روحانیت برخورد قاطعانهتر و انقلابیتری انجام میداد. وی با تصریح اینکه تمام تلاش فتنهگران در شیراز این بود که یک کشته بگیرند و تمام تلاش مسئولین امنیتی و دفاعی این بود که کسی کشته نشود و به لطف خدا کسی هم کشته نشد، گفت: عناصر مسجد ضرار در روز قدس سال 89 با ظاهری حزباللهی اما شعارهای ضد انقلاب سر دادند که در تصاویر و فیلم ها این موضوع کاملا روشن است.
مردم شیراز یک روز جلوتر بودند
این مقام مسئول همدلی و همکاری نیروها و مسئولین حزباللهی در حوادث را قابل تقدیر دانست و ضمن اشاره به حرکت خودجوش مردم در 8 دی ماه در تعدادی از شهرها اظهار تاسف و انتقاد کرد که اکنون مسئولین نسبت به سالگرد تجمع خودجوش و مردمی شیرازیها که یک پله جلوتر بودند و در 8 دیماه راهپیمایی کردند، بیتوجه شدهاند و مانند شهرهای رشت و تبریز برای گرامیداشت این روز برنامهریزی نکردند.
فتنه، انقلابیون را از تماشاگری وارد فضای عملیاتی کرد
وی در بخش دیگری از سخنان خود فضای فتنه را فضایی غبارآلود توصیف و بیان کرد: عدهای در فضای غبارآلود هم چشمهایشان تیز است و رأس و جسم فتنه را میدیدند و عمارگونه و با بصیرت به عمق صحنه مینگریستند اما عدهای هم که شاید از تراز دینی و علمی بالایی برخوردار بودند ولی بصیرت و شناخت کافی نداشتند، بعد از 8 ماه تازه از خواب بیدار شده بودند. این مقام امنیتی سابق دلیل وجود ساکتین فتنه را عدم برنامهریزی و بصیرتافزایی قبل از فتنه عنوان و اظهار کرد: مهمترین فرصتی که فتنه 88 ایجاد کرد این بود که تراز بصیرتی مردم را بالا برد و انقلابیون را از یک فضای تماشاگری وارد یک فضای عملیاتی کرد و نشان داد در جنگ نرم خیلی عقب هستیم و این فرمایش مقام ولایت که بارها بر توجه و کار کردن در عرصه جنگ نرم تاکید کرده بودند به همه ثابت شد چراکه طراحی دشمن، فقط نظامی نیست بلکه در عرصههای نرم نیز با برنامه و تمام توان پیش میرود.
چرا خاتمی به فارس سفر کرد؟
وی در ادامه به حضور خاتمی در شیراز قبل از انتخابات اشاره و با بیان اینکه وی زمانی از کاندیدا شدن در انتخابات منصرف شد که از شیراز برگشت، توضیح داد: خاتمی در حال گمانهزنی برای ورود به انتخابات بود و به وی گفته بودند که 50 هزار نفر در شیراز به استقبال میآیند اما به زور ورزشگاه شهید دستغیب پر شده بود و جمعیتی حدود سه هزار نفر حضور پیدا کرده بودند؛ وی همچنین به دو شهرستان کاملا سیاسی استان فارس رفت و در آنجا نیز گمانهزنیهایی کرد و وقتی دید استقبال در فارس که میگفتند پایگاه اصلی وی میباشد، اینقدر کمرنگ است، اعلام کرد که کاندیدا نمیشود.
سه دسته رسانه در فتنه
این مقام مسئول در بخش
پایانی سخنان خود با بیان اینکه در جریان فتنه رسانهها نیز مانند افراد به سه
دسته تقسیم میشدند، گفت: دستهای از رسانهها حامی جریان فتنه بودند که همین الان
هم ببینید کدام یک از رسانهها تا خاتمی چیزی میگوید،حرفهای او را تیتر میکنند؛
دسته دوم ساکتین فتنه بودند که معمولا رسانهها و آدمهای فرصتطلب جزو ساکتین
هستند زیرا اگر کسی حقیقتی را بتواند بگوید اما به بهانه تفکر و تامل و غیره آن را اظهار
نکند، جزو فرصتطلبان است؛ دسته سوم هم رسانههای انقلابی بودند که در آن زمان
مثل روزنامه کیهان و خبرگزاری فارس به تنهایی در میدان کار میکردند.
وی با انتقاد از برخی رسانههای
استان در ایام فتنه، رسانه انقلابی را رسانهای دانست که حرف دل مردم را
بزند. نه این که موضوع روشن و واضحی مثل 9 دی را که همین مردم خلق کردند
نبیند.
این مقام مسئول تاکید کرد: رسانهای به رسالت اصلی خود می پردازد که بدون ترس و ابهام کار میکند و سرجیب خود را بسته و قلم و زبانش را در خدمت به مردم به کار گرفتهاست.