استکبار از مهم ترین ویژگی های دشمنان اندیشه دینی است. جنگ بین دشمنان و دین داران، گاه آرام آرام است، و گه گاه پا به پهنه خشونت می گذارد و در اندیشه مهاجم، هدفی جز نفی حقیقت گرایی جای نمی گیرد. از این رو دشمن را به عرصه ای می کشاند که با نبرد و خون ریزی، به دنبال وسعت بخشیدن به قلمرو حاکمیت خویش است. علت این تضاد و دشمنی، بینش و گرایش دشمنان به سمت و سوی غیر خدا، و تبلور اندیشه دین داران(مسلمانان) در پهنه خلوص و تقوا و یکتاپرستی است.
بشر غربی «خدا» را از یاد برده و در نتیجه، خدا هم «خود واقعی شان» را از یادشان برده است، از این رهگذر، «خود غیر واقعی» آنان در چشم و دلشان زیبا و تنها غایت، جلوه گر شد، لذا خودشان را همه چیز می پنداشتند و بر کرسی خداپنداری خود تکیه زدند و عالم و آدم را مسخر خود خواستند و برای تحقق این خواسته خودپندارانه، به تکاپو افتادند و با همان عقل منقطع و بیگانه از وحی، ریشه تفکر مدرن یعنی «اومانیسم» را در روح کلی دنیای مدرن خویش کاشتند و با آب تفکر مدرن، آن را آبیاری کردند، و سال ها بر این رویه اصرار ورزیدند تا این که مولودی نامیمون به نام «امپریالیسم» زاده شد.
امپریالیسم یک نظام اقتصادی، سیاسی است که روح استیلاجویانه دنیای مدرن را در خود محقق ساخته است. همان روحیه استکباری، آنان را وادار می کند تا در مقابل هر اندیشه غیر خود، قد علم کنند و چشم دیدن دیگران، خصوصاً حقیقت جوی را نداشته باشند.
البته آن ها در اجرای طرح مدون خویش برای نفی تفکر رئالیسم و سلطه بر عالم و آدم، زهر تلخ وجود خود را با شیرینی ای آمیخته و آن را مهمان جان آدمیان جهان می کنند. بعضی از افراد بشر به ظاهر آراستهی آن زهر می نگرند و فریب شعار گمراه کننده آن را می خورند.
این روش، اولین نیرنگ استکبار جهت فریب ملت ها، برای برآوردن آرزوهای شوم استیلاجویانه ی خویش است. آنان تلاش می کنند تا با سیر در این مسیر، خود را دوست جلوه دهند و با تثبیت این طرح، در راستای انکار هویت ملی مردم کشورها، وارد دومین مرحله تهاجمی خود –که تعویض شعارهای یک ملت است- بشوند.
با تغییر در شعارها، تبدیل فرهنگ، اعتقادات، استقلال و اراده ی مردم آسان می گردد و نتیجه ی این چرخش، واژگون ساختن حکومت های غیرخودی و به دست گرفتن قدرت توسط نوکران استکبار است. در چنین مرحله ای است که دشمن به هدف شوم خویش می رسد و با دخالت مستقیم در امور سیاسی کشورها، منابع آنان را به غارت می برد.
این شیوه، شیوه ی استکباری است. استکبار هرگز به غیر از این راضی نمی شود. گرچه گهگاه برای رسیدن به هدف، از سوژه های دیگری نیز بهره می جوید، لیکن راه تدوین شده ی نتیجه بخش برای استکبار جهانی و غربی ها –در جهان کنونی- همین روش و اندیشه است.
شناخت این اوصاف، ما را در راه نفی این تفکر یاری می رساند، بدیهی است که اهل معرفت، هرگز استکبار را دوست نمی پندارند، گرچه ظاهر فریبنده ی او، سعی در ربایش دل ها داشته باشد.
انتهای پیام/224224
منبع:سازمان بسیج طلاب فارس
