جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳
berooz
۱۲:۴۵:۲۱
کد خبر: ۵۶۳۳۷
تاریخ انتشار: ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۰۸:۳۸
مصاحبه با مخترعین بسیج علمی فارس
هستند کسانی که فکر و ایده های خود را منوط به سن و سال و زمان نکرده اند، در ادامه پای صحبت های یکی از مخترعان و ایده پردازان سازمان بسیج علمی پژوهشی می نشینیم تا تجرییاتی مفید را در اختیارمان قرار دهند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بسیج علمی فارس ، در کشور عزیزمان نخبگان فراوان و خلاق زیادی وجود دارد از افراد خردسال گرفته تا افرادی که دیگر پا به سن گذاشته و کسانی که شاید هیچ توقع فکری و خلاقیتی از آنها نمی توان داشت اما هستند کسانی که فکر و ایده های خود را منوط به سن و سال و زمان نکرده اند، در ادامه پای صحبت های یکی از مخترعان و ایده پردازان سازمان بسیج علمی پژوهشی می نشینیم تا تجریاتی مفید را در اختیارمان قرار دهند.

با سلام و عرض خوش آمد گویی لطفا مختصری از خودتان برایمان بگویید:

من اسماعیل خبازی متولد 1330 هستم، در سال 1351 در رشته ماشین افزار و در مقطع کاردانی فارق التحصیل شدم و تاکنون از رشته خود جدا نبوده ام و تمام طرح ها و ایدهای بنده در همین راستا می باشد، 120 طرح آماده دارم که حدود 5 طرح آن را به مرحله اجرا و تجاری سازی رسانده ام ، مثل کولر بدون پمپ آب و یک نوع پلوس مفصلی خاص و ..... و در پی ساخت مابقی طرح های خود نیز هستم.

چگونه ایده پرداز خوبی شویم و جوانان و طراحان و کسانی که ایده ای در سر دارند چگونه به هدفشان برسند:

توصیه من به عزیزان در هر سن و سالی خصوصا جوانان و نوجوانان این است که طرح و راه کار هایی ارائه دهند که منطقی، اصولی و قابل اجرا باشد و به دور از شعار و تخیل بیش از اندازه، و کاملا واقع گرایانه و نتیجه بخش باشد، و وقت و هزینه خودشان را صرف طرح و اختراعی نکنند که بعد از مثلا 6ماه تلاش و ساخت آن فقط خودشان بتوانند از آن استفاده کنند و یا در گوشه منزلشان خاک بخورد، باید بدانید چه مسائل و وفاکتورهایی را در نظر بگیرید که مثلا بعد از 6ماه فعالیت وتلاش و صرف هزینه به نتیجه دلخواه ومفیدی برسید و همیشه در نظر داشته باشید که ما چون از امکانات عمومی برای رسیدن به اهدافمان استفاده می کنیم حتما باید طرح و اختراع مان برای عموم و مردم مفید باشد. این باید یک نکته مهم برای طرح باشد.

جوانان بیشتر دنبال چه طرح و ایده ای باشند و در کل چه ایده وطرحی احتمال موفقیتش بیشتر است:

بنده به جوانان پیشنهاد میکنم برای شروع سراغ طرح و ایده هایی روند که اولا نمونه آن وجود نداشته باشد و مهمتر از آن روی خط طراح و مخترع دیگری نروند، اگر رو خط طراح دیگری رفتید کاری جز از بین بردن او انجام نداده اید، در کل راهی را انتخاب کنید که اول و آخر آن خودتان باشید.

آیتم های مختلفی وجود دارد که باید برای شروع کار به آنها توجه شود مانند آیتم تکنولوژی، آیتم اقتصادی،آیتم اجتماعی و در مرحله آخر آیتم سود دهی. ما اگر بخواهیم واقعا طرحی را ارائه کنیم که برای جامعه مفید واقع شود باید آیتم سود دهی را در اولویت آخر قرار دهید ،اگر فقط به سود خود فکر کردید و آیتمهای دیگر را در نظر نگیرید فقط خودتان را گول زده اید و کسی که با این تفکر که، طرحی میسازم و میفروشم و این کار را می کنم و اون کار را میکنم و پولدار میشوم، و بدون هیچ منطقی شروع کنید اگر هم به نتیجه برسید آن نتیجه دلخواه نخواهد بود و احتمالا سودی برای جامعه نخواهد داشت.

اگر امکان دارد بیشتر مساله را باز کنید:

ما از طرح به اختراع می رسیم، یعنی طرح را که اجرا کردیم ،اگر نمونه اش وجود نداشت آن وقت به یک اختراع رسیده ایم. دیدگاه ایده پرداز و طراح باید دیدگاهی باشد که بعد از ساخت، طرح دارای تداوم استفاده توسط مصرف کننده را داشته باشد و بداند طرحی که ارائه می دهد جایگاهی در بازار مشتری خواهد داشت.

طراح نباید فقط احساسات خود را در نظر بگیرد و احساسات مشتری و جامعه هدفش را نبیند اگر نه طرح از لحاظ منطقی پیشرفتی نخواهد داشت. در جامعه ما استفاده منطقی یعنی چیزی که هم به درد مشتری بخورد و هم باعث ارتقای زندگی او شود.

چه راه کاری را برای پیشرفت چنین مساله ای پیشنهاد می کنید:

جوانان و خلاقان ما باید دگر اندیشی کنند، یعنی دیدگاه شان را در رابطه با طرحها و ایده ای جدید عوض کنیم یعنی طرح هایی را خلق و ارائه کنند که مصارف نو و جدیدی را ایجاد کند به عنوان مثال زمانی که گوشی تلفن همراه طراحی و ساخته شد شاید کسی باور نمی کرد یا حداقل باورش سخت بود ام این طرح مخاطبین خودش را پیدا کرد و از همه مهمتر مخاطبین نیز متوجه نیاز خود به این طرح و ایده شدند وشاید تا قبل از این مردم نمی دانستند که به همچنین وسیله ای نیاز دارند ، همینطور هزاران طرح و ایده وجود دارد که هنوز به ذهن ما نیامده است و جامعه هم نمی داند که به همچین چیزی نیاز دارد. اما اگر یک طراح و ایده پرداز ، فکر و تامل کند و نگاه خویش را نسبت به اطراف و نیازها تغییر دهد و به عمق مطلب برود به آن نقطه ای می رسد که خودش برای جامعه نیاز سنجی و نیاز سازی می کند و چون یک رفاهی را به جامعه داده است و مشکلی را حل نموده است طرح او ارزشمند و قابل ارائه و ساخت است. در کل به هدف خوب رسیدن نیازمند فکر خوب وناب می باشد.

بعد از تفکر خوب چه باید بکنیم:

حتما به صورت دقیق، محاسبه و آنالیز فرایند کاری و تولید خود را در نظر بگیرید، یعنی با صاحبنظران مرتبط با طرح خود مشورت کنید و دائما در ارتباط باشید تا اطلاعات کاملی از طرحی که قرار است کار کنید بدست آورید و به جمع بندی برسید بعنی از جمع بندی باید نتیجه بگیرید که آیا محصول نهایی با تمام هزینه هایی که حساب کرده اید و با تمام امار و احتمالاتی که داده اید ایا خریدار و مصرف کننده برایش به صرفه است که از آن استفاده کند یا خیر .

مطمئنا طرح هر چقدر هم که خوب باشد بدون داشتن مشتری و خواهان کافی و منطقی زمین خواهد خورد یعنی تعداد مصرف کننده ها باید با حجم تولید و کار ما متناسب باشد.

همچنین طراح و مخترع نیازمند اشرافی کامل از کالاهای مشابه چینی و دیگر کشورها که با قیمت های پایین وارد می شوند می باشد تا یکوقت واردات آن با عرضه محصول او هماهنگ نشود ویا مثلا مشابه محصول او را با قیمتی خیلی پایین تر عرضه نکنند.، پس باید با مراکزی که به تولیدات جدید اشراف دارند ارتباط کافی داشته باشند.

به نظر شما راه حل این مشکل ( کالاهای خارجی خصوصا چینی) در کشور ما چیست:

به نظر می رسد تمام مشکلاتی در رابطه با وجود همزمان کالای کشورهای دیگر خصوصا چین با یک همیت ملی فرهنگی حل خواهد شد. کافیست به فرمایشات رهبر عزیزمان مبنی بر استفاده از کالای ایرانی لبیک بگوییم آنوقت این جنگ اقتصادی به نفع کشور ورق خواهد خورد. رهبرمان حرف زیبایی زدند ایشان گفتند ما باید آنها را تحریم کنیم مثلا ما خیلی از کالا های چینی را می توانیم تحریم کنیم خصوصا کالاهیی که بود و نبودشان در زندگی ما هیچ اثری ندارد مثلا هزاران نوع عروسک پلاستیکی که هیج دردی به جز خروج ارز از کشور نمی خورد.

به نظر من باید راهکاری معین شود که وارد کنندگان برای وارد کردن هر نوع کالایی نیاز به اجازه از صاحبنظران فرهنگی و اقتصادی داشته باشند، اما متاسفانه اینطور نیست و هر چه که می خواهند به کشور وارد می کنند.

پیشنهاد شما به سازمان بسیج علمی برای حمایت از طرح ها چیست:

متاسفانه طراح در مقابل تولید کننده ها مغلوب هستند و متاسفانه بعد از ارائه طرح به تولید کننده ها یا از طرح ها سو استفاده می شود و در آخر هیچ نامی از طراح اصلی نمی ماند، چرا؟ چون طراح قدرت مالی ندارد و در مقابل پیشنهاد های غیر منطقی و غیر منصفانه تئلید کننده ها مغلوب خواهند شد، به نظر من بسیج علمی می تواند پشتیبان خوبی برای حمایت از طراحان و تقابل با قدرت های مالی که حق طراح را میخورند باشد و همینطور اگر سازمان بسیج علمی بتواند بانک اطلاعاتی امین و قابل اعتمادی از اطلاعات صنعتی ایجاد کند می تواند مامن امنی برای طراحان و ایده پردازانی باشند که احساس امنیت فکری نمی کنند.

نظر شما در رابطه با اقتصاد دانش بنیان چیست:

تفکر بسیار سطح بالا و پیش برنده ای است. جوانان خلاق و نخبگان کشور باید به فرمایشات رهبری مبنی بر اقتصاد دانش بنیان جامعه عمل بپوشانند که شاید تنها راه حل عملی خارج شدن از مشکلات اقتصادی کشور همین است، ما باید کشور را به جایی برسانیم که تکنولوژی و فکر برتر ایرانی را به جهانیان ارائه و تولید ثروت کند. سخن پر مفهوم رهبری را دوباره تکرار می کنیم ، راه حل مشکلات ما در خود کشور است و نه در جایی دیگر.

حرف آخرتان به مخاطبان ما چیست:

طراح با طرح و ایده خود زندگی می کند وعاشق طرح خود است و تنها دلگرمی و نقطه امیدش برداشتن و حل مشکلات مردم کشورش و هم نوعان خودش است،امیدوارم در جنگ اقتصادی و فکری که دشمنان ما برای کشور به راه انداخته اند پیروز شویم.، و در اخر این پیام را هیچوقت فراموش نکنید که " بهترین کار رضایت خدا و خلق خداوند است".

نام:
ایمیل:
* نظر: