چگونه کارت عبور امنیتی کار می کند؟

 کارت عبور امنیتی اغلب برای ورود به مناطق و ساختمان هایی با دسترسی محدود استفاده می شوند. کارت عبور امنیتی ممکن است برای دسترسی عمومی طراحی شده باشد بدین معنا که کارت عبور اطلاعاتی درباره فردی که از آن استفاده نمی کند ندارد یا ممکن است به طور فردی رمزگذاری شده است که دارای اطلاعات ویژه ای در مورد فردی است که کارت را دارد.

نوعا اطلاعاتی که بر روی کارت عبور امنیتی رمزگذاری شده است شامل این موارد است:

نام

آی دی (ID) # (عدد امنیت اجتماعی یا هرعدد منحصربفرد دیگر)

سطح دسترسی (جایی که فرد مجاز است برود)

کارت عبور رمزگذاری شده به صورت فردی بسیار شبیه کارت اعتباری است. نواری بر روی پشت کارت عبور امنیتی قرار دارد که نوار مغناطیسی به نام مگ استریپ (magstripe) است. مگ استریپ از ذرات کوچک و مغناطیسی با پایه آهنی در فیلم پلاستیک مانندی تشکیل شده است. هر ذره واقعا آهن ربای نواری بسیار ریزی است که در حدود ۲۰ میلیونیوم اینچ طول دارد. مگ استریپ در پشت کارت خیلی مشابه قطعه نوار کاست است.

مگ استریپ می تواند رایت شود که آهن رباهای نواری کوچک می توانند به طور مغناطیسی در دو جهت شمال یا جنوب دربیایند. هنگامی که قطبیت راستای نوارها در یک جهت است کارت خالی است. برای نوشتن دیتا نیاز است تا فرآیندی به نام واژگونی شار رخ دهد. در اساس قطبیت نوار برعکس می شود به منظور اینکه قطب شمال مواجه با قطب شمال نوار مجاور (N-N) می شود یا قطب جنوب با قطب جنوب (S-S) مواجه می شود. این باعث تغییر در میدان مغناطیسی می شود که می توند توسط کارت خوان تشخیص داده شود. چون می تواند دو واژگونی شار متفاوت باشد، N-N یا S-S می تواند دو وضعیت اطلاعاتی مختلف باشد. این به طور ظریفانه ای با سیستم دوتایی یک و صفر استفاده شده توسط کامپیوترها مطابقت دارد.

نوشتن دیتا نیاز به استفاده از رمزگذار دارد. رمزگذار الکترومغناطیسی دارد که به عنوان قسمت سر رمزکننده عمل می کند. سیم پیچ مانند حلقه ای با قطعه کوچکی مفقود شکل گرفته است. در دو انتها قطب شمال و جنوب هر کدام در طی فاصله ای است که توسط میدان مغناطیسی ایجاد  شده است. این میدان در نیرو با سطح جریان فرستاده شده از طریق سیم پیچ متفاوت است. تغییر در نیرو می تواند قطبیت نوارهای مغناطیسی کوچک را در مگ استریپ برعکس کند اگر آنها در فاصله  سیم پیچ رمز کننده قرار گرفته هستند. با برعکس شدن قطبیت در توالی معین رمزگذار دیتا را بر روی کارت رایت می کند.

کارت خوان می تواند اطلاعات روی مگ استریپ را درک کند. کارت خوان تغییرات در میدان مغناطیسی ایجاد شده توسط واژگونی شار بر روی مگ استریپ کارت عبور را تشخیص می دهد. بیشتر کارت خوان ها از یکی از این سه روش برای خواندن کارت استفاده می کنند:

کارت خوان کشیدنی – کارت را از شکاف نازکی که در انتها باز است به طور طولی می کشید.

کارت خوان ورودی- کارت را داخل حفره کوچکی قرار می دهید که البته فقط به اندازه کافی برای جا دادن کارت بزرگ است.

کارت خوان مجاورتی – کارت را در جلوی سطح خالی کارت خوان نگه می دارید.

بیشتر کارت های برای دسترسی عمومی از مگ استریپ استفاده می کنند اما بعضی ممکن است روش متفاوتی برای دسترسی داشته باشند. برای نمونه، جایگزین متداول، فرستنده رادیویی کوچکی هستند که در کارت عبور جاسازی شده است. این کارت ها می تواند فعال ( دارای باطری کوچک) یا غیرفعال (متکی به گیرنده رادیویی برای انرژی) باشند. هنگامی که کارت را در فاصله معینی از گیرنده رادیویی قرار می دهید معمولا فقط درچند فوتی یا حتی چند اینچی سیستم امنیتی سیگنال انتقالی را تایید می کند که امکان دسترسی به منطقه یا ساختمانی را فراهم می آورد.

منبع: سایت صنعت