به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بسیج هنرمندان فارس، عباس کی
منش مشهور به مشفق کاشانی متولد سال 1304 در کاشان است.
وی با اخذ مدرک فوق لیسانس به تدریس مشغول شد و مدت
37 سال در آموزش و پروش به تربیت نسل جوان پرداخت.
استاد مشفق کاشانی همچنین ریاست هیئت مدیره
انجمن شاعران ایران را بر عهده داشته است.
این شاعر آثاری را از جمله صلای غم تضمین
12 بند محتشم کاشانی، خاطرات (1324)، سرود زندگی (1342)، شراب آفتاب (1342)، آذرخش
(گزیده اشعار)، آینه خیال سال (1372)،هفت بند التهاب(1375)، مجموعه شعر جنگ، تذکره
شاعران معاصر و ... را از خود به یادگار گذاشته است.
بنابر گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، استاد
مشفق کاشانی برای شرکت در مراسم سالروز تولد سهیل محمودی راهی انجمن شاعران ایران شد
و در این مراسم به بیان خاطرات همکاری در رادیو و همچنین با شاعرانی چون زنده یادان
قیصر امین پور،سید حسن حسینی، سلمان هراتی و نیز با شاعرانی چون سهیل محمودی و ساعد
باقری پرداخت.
وی برای سالروز تولد سهیل محمودی یک رباعی
سروده بود:
برخیز ز جا نه وقت خواب است ای دوست
بنشین که شب شعر و شراب است ای دوست
در بزم سهیل زهره با چنگ نواخت
میلاد بلند آفتاب است ای دوست
استاد مشفق کاشانی پس از قرائت این رباعی
از حال رفت و حاضران مراسم با اورژانس تماس گرفتند ولی متاسفانه استاد در بیمارستان
به علت نارسایی قلبی در گذشت.
