حضرت محمد(ص) پیام مجسم عشق، صلح، بیداری و مهربانی است

برای نوشتن این گزارش خواستم به بعدی از شخصیت حضرت محمد(ص) بپردازم دیدم همه مفید و بیانگر کمال اند و گفتن از آنها انتها ندارد، به موضوعات و جنبه های متفاوتی درباره حضرت محمد(ص) فکر کردم اما هیچ کدام بر دیگری برتری نداشت.

17 ربیع الاول طلوع نوری پاک بر پهنه هستی است نوری که دریچه های حیات ابدی را بر روی بشریت گشود و مفهوم انسان و انسانیت را تا اوج معنا بخشید.

حضرت محمد(ص) نماد اخلاق و فضایل انسانی و رحمت حق است، او هدیه و رحمت آسمانی است که جهان و انسان از او سرچشمه دارد .

بی تردید اگر حضرت محمد متولد نمی شد حیات انسان از طراوت، شکوه معنوی و جذبه های قرب و وصل بی بهره بود. بشریت نیازمند وجود و فضایل شخصیتی و پیرامونی اوست و مبعث حضرت رسول (ص) مهم ترین حادثه تأثیرگذار در تاریخ است.

محمد(ص) پیام مجسم عشق بود. حبیب خدا در ساده ترین و روشن ترین ترجمه یعنی: عشق خدا! زیر بال و پر او بود که علی و فاطمه تربیت شدند. امام حسین به وجود آمد. کسی بود که خدا هم هر پرده و حجابی را در رابطه با خودش برای او به کنار زد. برای همین است که می گوییم سرچشمه خروشان عشق و معرفت.

پیامبر اسلام بی هیچ شکی، زینت بشریت و اسوه کمال و کمال جویی است که رویدادها و وقایع روزگار از درخشش آن نمی کاهد و مانند درخت پرثمری در هر زمان و شرایطی می توان از برکات آن بهره مند شد.

وجود رسول گرامی اسلام محور حیات ابدی و سرشار از نور بینایی است. نوری که بر هر دیده بنشیند، بصیرت بخشد زیرا که آراسته به وحی است و همچون خورشید بر بلندای آسمان به هر جانب دامن می گسترد و چراغ این جهان و آن جهان است.

حضرت محمد(ص) شخصیتی صلح جو،عالم گیر و نامحدود دارد به طوری که بسیاری از شاعران، نویسندگان و دانشمندان جهان بر این اعتقاداند که حضرت محمد (ص) تنها مرد تاریخ است که در ابعاد دینی و دنیوی موفق بوده است.

به گفته هنرمندان، دانشمندان و بزرگان جهان؛ با وجود انکه بیش از هزار و سیصد سال از زمان رحلت حضرت محمد ( ص ) می گذرد تاثیرگذاری آن حضرت همچنان قدرتمندانه و فراگیر است.

حضرت علی(ع) شاگرد و پیرو آن حضرت در قسمتی از خطبه 96 نیز حضرت ختمی مرتبت را چنین توصیف می کند: قرارگاه او بهترین قرارگاه است. وخاندان او را شریفترین پایگاه است، ازکانهای ارجمندی و کرامت، و مهدهای پاکیزگی و عفت. دلهای نیکوکاران به سوی او گردیده. دیده ها در پی اودویده. کینه ها را بدو بنهفت و خونهابه برکت او بخفت. مؤمنان را بدوبرادران هم کیش ساخت; و جمع کافران را پریش; خواران را بدو ارجمندساخت و سالار، و عزیزان را بدو خوار. گفتار او ترجمان هر مشکل است وخاموشی او زبانی گویا برای اهل دل.

فاطمه زهرا،علیهاالسلام دختر پیامبر اسلام نیز در وصف ایشان چنین می فرماید:

پس خدای بزرگ، تاریکیها را به نور محمد روشن ساخت و دلها را ازتیرگی کفر بپرداخت. و پرده هایی که بر دیده ها افتاده بود به یک سوانداخت. سپس از روی گزینش ومهربانی جوار خویش را بدو ارزانی داشت. و رنج این جهان که خوش نمی داشت، از دل او برداشت. و او را درجهان فرشتگان مقرب گماشت. و چتردولتش را در همسایگی خود افراشت. و طغرای مغفرت و رضوان را به نام اونگاشت.

وقتی از بعثت می گوید آن را چنین توصیف می کند: خدا محمد را برانگیخت و از عرب کسی کتابی نخوانده بود و دعوی پیامبری نکرده بود محمد،صلی الله علیه وآله، مردم را به راهی که بایست کشاند، و در جایی که باید نشاند، و به رستگاری رساند، تا آنکه کارشان استوار و جمعیتشان پایدارگردید.



*** مهرورزی در سیره رفتاری پیامبر اعظم (ص)

نبی مکرّم اسلام (ص) به عنوان کامل‏ترین اسوه راستین بشریّت، نسبت به تمام مردم بسیار صمیمی و مهربان بود. آن بزرگوار با داشتن این خصلت ستودنی توانست در طول 23 سال دل‏های بسیاری را شیفته مکتب خویش کند و از منجلاب ضلالت به صراط مستقیم هدایت نماید.

ابراز محبت و مهرورزی رسول خدا (ص) نه تنها شامل خانواده، دوستان و اهل ایمان می‏شد، بلکه مخالفین، از اخلاق نرم و شفقت‏آمیز آن بزرگوار بهره‏مند می‏شدند که به همین جهت خداوند متعال رسول گرامی اش را در قرآن تحسین نموده است.

این درحالی است که راز موفقیت پیامبر(ص) در مدیریت حکومتی، عشق ورزی و عشق به مردم بود. اگر این شیوه مفید و کارآمد در مدیریت او وجود نداشت، هرگز توفیق رفع مشکلات و موانع طاقت فرسا را پیدا نمی‏کرد.

بر این اساس به واسطه محبت و ملاطفت آن حضرت، دشمنان کینه توز به دوستان صمیمی تبدیل می شدند و این چنین بود که پیامبر اسلام(ص) دل‏ها را کانون محبت خود ساخت و میلیون‏ها دل را از این رهگذر با خداوند آشتی داد.





پیامبر مکرم اسلام حضرت محمد(ص) برترین پیامبران و رسولان، و خاتم آنها است و پس از او پیامبری نخواهد آمد. سلسله نسب آن حضرت با سی واسطه به ابراهیم خلیل می رسد.

نام مبارک پیامبر اسلام، حضرت محمد(ص) است که این نام چهار بار و نام دیگر آن حضرت، به نام احمد(ص یک بار در قرآن آمده است. القاب دیگر آن حضرت به عنوان نبی و رسول، بشیر، نذیر و خاتم النبیین ده ها بار در قرآن ذکر شده است.

شاید با گذشتن سال ها نتوانیم درک درستی از اسرار و سیره زندگی رسول خدا به شیوایی و رسایی داشته باشیم و حق مطلب را ادا کنیم و چنانکه شایسته این شخصیت و رویداد عظیم است از آن سخن بگوییم اما می توان گفت که حضرت محمد(ص) پیام مجسم عشق، صلح، بیداری و مهربانی است.

بر این اساس عده ای به نام آزادی بیان و بهانه های گوناگون، به دین اسلام و ساحت مقدس نبی اکرم حضرت محمد(ص) توهین کرده و عده ای ناآگاه تر از این موضوع حمایت می کنند.

این کوراندیشان بینا، باید بدانند توهین که به مقدسات دینی مردم بهانه مناسبی برای انتقام جویی های سیاسی و نژادی نیست چرا که با این کار خواری و ذلت را برای خود جمع می کنند.

تمام مسلمانان و بشریت آگاه جهان، این اقدام شرم آور دنیای غرب را محکوم کرده و با هر دین و آیینی از پیامبر صلح و دوستی و رحمت حمایت قاطع می کنند.

امید است مهر ورزی و عطوفت اسلامی دین اسلام و پیامبر اکرم حضرت محمد(ص) به تمام بشریت اعطا و گمراهان جهان به مسیر حق و خداوند و به شخصیت بزرگوار ایشان پی ببرند.