بسیج هنرمندان فارس- پرداختن به روايت سفر شخصيت
هاي برجسته از گذشته هاي دور مورد توجه نويسندگان خوش ذوق بود و آنها به فراخور آن
شخصيت و اهميتي که داشت شروع به روايت اين سفرها مي کردند و البته اين کار بيشتر در
قالب سفرنامه بود و قالب هاي ديگر کمتر مورد توجه قرار مي گرفت.
اکبر صحرايي نويسنده شيرازي،
نویسنده خوش ذوقی است که با سفر مقام معظم رهبری به استان فارس، روایتگر سفر رهبر
انقلاب در این استان می شود.
چندسالی است که از انتشار این
رمان می گذرد اما آنچه که این اثر را جذاب می کندچیست؟
نویسنده در این رمان هم به اتفاقات و رویدادهای سفر
پایبند بوده و هم اینکه با خلق شخصیتهایی خیالی بستری برای خلق اتفاقات و بیان مطالبی
خواندنی ایجاد کرده است. همراهی یک نویسنده ارمنی که نگاه خوشبینانه‌ای هم به جمهوری
اسلامی ندارد، با نویسنده حزب اللهی رمان، کشمکشهایی ایجاد کرده است که قابل توجه است.
رجانیوز در گزارشی حافظ هفت را
از نظر تکنیکهای داستانی دارای وضعیت خوب توصیف می کند که روایتها در آن بگونه‌ای است که علی‌رغم پایبندی به
ترتیب زمانی اتفاقات و دیدارها، می‌تواند خواننده را دنبال خود بکشد و روایت‌های جانبی
را در لابلای این اتفاقات جا دهد. نویسنده با استفاده از این ظرفیت توانسته در جای
جای کتاب گریزی به زندگینامه مقام معظم رهبری بزند و یا خاطراتی از دفاع مقدس نقل کند.
نویسنده همچنین در کتاب خود کمی
هم سر به سر جریان روشنفکری ادبیات گذاشته و در این مسیر ابایی نداشته است تا پای افرادی
چون صادق هدایت، هوشنگ گلشیری و... را به داستان باز کند و کمی مورد نوازش قرار دهد!
او در گوشه‌ای از داستان خود اینچنین روشنفکرانی را که نوشتن درباره اینگونه سفرها
را حکومتی نوشتن می دانند، مخاطب قرار داده و آزادگی تصنعی آنها را زیر سوال می‌برد
که اگر بوش یا رییس جمهور یکی از کشورهای اروپایی از آنها بخواهد همراه او شوند و مشاهدات
خود را بنویسند آیا قبول نخواهند کرد؟
صحرایی که کارنامه ی موفقی در
داستان نویسی انقلاب و دفاع مقدس دارد، درکتاب خود از دو شخصیت متضاد بهره می گیرد؛
شخصیت جعفر عابدي، نویسنده ای مسلمان و پانوسيان نويسنده ارمنی!
صحرایی در گفتگوی با روزنامه کیهان،
درباره شخصيت اصلي داستان و انتخاب یک شخصیت غیرمسلمان تصریح می کند: تا قبل
از رمان حافظ هفت، در سفرنامه هايي كه به چاپ رسيده، راوي و نويسنده متن يكي است و
در ضمن از نگاه يك شيفته به آقا و وقايع نگاه مي كند. به گمانم اين نگاه و تكرار آن
براي خواننده عادي شده بود، طبيعي است براي خواننده جذاب تر است كه ببيند و بداند نگاه
يك نفر غيرشيفته و حتي غيرمسلمان نسبت به رهبر و رويدادها چگونه است! هر چند ما در
عين حال نگاه جعفر عابدي شيفته را هم داريم. انتخاب شخصيت بي طرف، باعث مي شود تا خواننده
هم داوري نكند و منتظر شود تا ببيند كه بالاخره راوي ارمني (پانوسيان) به چه قضاوت
و نگاهي در مورد آقا مي رسد كه اين خود بهترين تعليق در طول رمان است. از طرفي دست
نويسنده هم باز مي شود تا نگاه ديگران را هم بدون دغدغه بنويسد و اين يعني مخاطب بيشتر
براي كتاب.
نویسنده "حافظ هفت" با
استفاده از لحن، زبان، توصيف فضا در رمان خود به حوزه جغرافیایی فارس وشهر شیراز
توجه کافی را دارد. استفاده از فضای جغرافیایی در داستان و رعایت اصل بومی سازی در
ادبیات جهان يكی از ويژگی هایی است که يك اثر ادبی را ممتاز می کند.
"حافظ هفت" دارای
قالبی چند وجهی است، رمان داستانی، رمان مستند، یک سفرنامه ویا رمان دفاع مقدس و انقلاب
اسلامي.
صحرایی در خصوص این چند وجهی
بودن می افزاید: در رمان «حافظ هفت» مروري داريم به زندگي حضرت آقا، حضورشان در جبهه،
ترور ايشان و در بخش هاي ديگر هم تاريخ شيراز، اتفاقات مهمي که در تاريخ اين شهر بوده
است و جنگ در شيراز در قالب فلاش بک روايت مي شود.البته بايد همين جا خاطر نشان کنم
که اگرچه قالب کتاب رمان است ولي کاملاً مستند است. به گمانم حافظ هفت تاريخ 30 ساله انقلاب است كه به
صورت داستان نوشته شده است. خوب وقتي در رماني ازطنز، تعليق، گره، شخصيت پردازي مناسب
و ... هم استفاده بشود، كتاب مي تواند با وجود تعداد زياد صفحات هم هدف استقبال قرار
گيرد.
این نویسنده استان فارسی عنوان
کتاب خود را حافظ هفت قرار می دهد. نامی که دو وجهی است وشاید درنظرگاه اول حافظ
شیرازی را یادآور می شود اماصحرایی دلیل انتخاب این کتاب را در گفتگوی با خبرنگار
سازمان تبلیغات اسلامی بیان می کند: نام کتاب به اين دليل انتخاب شده که حافظ نمادي
از شيراز است و هفت هم نماد مراحل هفت گانه سير عرفا و همچنين کدي بوده است که در سال
60 حضرت آيت الله خامنه اي را با اين کد ترور کردند. البته بايد بگوييم عنوان «حافظ هفت» در واقع اشاره‌اي هم دارد به اعلام ترور مقام معظم رهبري در تاريخ 6 تيرماه 1360 در
مسجد «ابوذر» تهران که محافظان ايشان با اين رمز ان را اطلاع دادند.
و یا در گفتگو با روزنامه کیهان
اظهار می دارد: البته فقط اين اشارات نيست، وجه هاي ديگري هم وجود دارد. كلمه هفت،
روايت خواندن قرآن به هفت روايت يا سبك، مراحل هفت گانه عرفا. هفت شهر عشق عطار و البته
حافظ نشانه جهاني شيراز... و خيلي چيزهاي ديگر مي تواند دلايل انتخاب اسم رمان باشد.
و از همه مهم تر اسم مستعار شخصيت محتوايي رمان است.
حال این پرسش مطرح است که نوشتن
رمان با محوریت سفر مقام معظم رهبری به استانها به همین یک مورد متوقف نشده است
ویا نویسنده در اثر خود به کاری آرشیوی به مانند دیگر سفرنامه ها پرداخته است؟
این نویسنده متعهد در گفتگو با
خبرنگار سازمان تبلیغات اسلامی بیان می کند: رضا اميرخاني « داستان سيستان» سفرنامه
مقام معظم رهبري به استان سيستان را به عنوان نخستين سفرنامه اي که از سفرهاي ايشان
منتشر شده، به رشته تحرير درآورد و پس از آن محمدرضا بايرامي سفرنامه هاي زنجان و قزوين
و محسن مومني سفرنامه مشهد مقدس را به رشته تحرير درآوردند به همين دليل فکر کردم قالب
سفرنامه پيش از اين تجربه شده و بايد کار بکرتري ارائه کرد و اينگونه بود که نگارش
رمان را پيشنهاد دادم.لذا شرطي هم که در اين باره داشتم اين بود که قالب کار رمان باشد
که مسئولان حوزه هنري و سوره مهر هم پذيرفتند.
رمان «حافظ هفت» به قلم اكبر صحرايی
واز انتشارات سوره مهر و در سال90 به چاپ رسیده است.
"حافظ هفت" رمانی درباره
سفر 9 روزه مقام معظم رهبري به شيراز است. اين رمان در 9 فصل سفر رهبر انقلاب به شيراز
را در اردیبهشت ماه 87 13در قالبي داستاني روايت مي كند. ماجراي كلي اثر در رابطه با
حضور دو شخصيت اصلي «جعفر» و «پانوسيان» در روزهاي حضور مقام معظم رهبري در شهر شيراز
است.
اكبر صحرايي متولد 1339 شيراز است.
وي تحصيلات خود را تا مقطع كارشناسي رشته مديريت ادامه داده است. صحرايي قبل از انقلاب
مطالعه را به صورت جدي با داستان‌هاي محمود حكيمي، جلال آل احمد و آثار كلاسيك جهان
آغاز كرد و نويسندگي‌اش را مديون جنگ مي‌داند.با پايان جنگ با نوشتن خاطرات خود و دوستان
از آن دوران ، نويسندگي را به صورت حرفه‌اي تجربه كرد به طوريكه خاطرات و بعدها داستان
هايش در مجله‌ي تخصصي كمان ، روزنامه‌ي ايران ،ماهنامه‌ي عصر پنج شنبه، خبر جنوب،
عصر و ... به چاپ رسيد. مجموعه داستان جنگ به نام «كانال مهتاب» اولين كتاب صحرايي
است كه در سال ١٣٧٨ به چاپ رسيد. يك سال بعد از انتشار اين كتاب، مجموعه داستان «هزار
و نه» را منتشر كرد. كتاب بعدي وي نيز مجموعه داستاني با عنوان «خمپاره خواب آلود»
بود كه موضوعي طنز دارد در سال ١٣٨٢ به چاپ رسيد و مورد استقبال علاقمندان ادبيات قرار
گرفت.از ديگر کتاب هاي اين نويسنده مي توان به مجموعه داستان کوتاه «آنا هنوز مي خندد»
و ... اشاره کرد.
