کد خبر: ۸۰۶۳۱
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردين ۱۳۹۵ - ۱۱:۲۰
در سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل
مقام معظم رهبری :رسانه های جمعی با تهیه اخبار و گزارش هایی جذاب از فروشندگان کالاهای تولید داخل که متاسفانه گاه در اقلیت هم قرار می گیرند، زمینه ایجاد جاذبه بیشتر در بازار برای خرید و فروش اجناس و کالاهای تولید ملی را فراهم کنند

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج کارگری فارس,چند سالی است که می بینیم به هر مناسبتی مقام معظم رهبری و دانشمندان و فرهیختگان مملکت بر لزوم حمایت از تولید کالای داخلی تاکید می کنند و به راستی که در راستای تحقق اقتصاد مقاومتی ، حق نیز همین است.
آنچه ضرورت دارد این که می بایست این تاکیدات فراتر از شعار و حرف، با چاشنی خلاقیت و ابتکار تداوم داشته باشد، اما با این حال با نگاهی به اوضاع و احوال ظاهری جامعه و نیز گشت و گذاری در سطح شهرها ، چیز دیگری را مشاهده می کنیم که البته جزو واقعیت های تلخ جامعه ایرانی است.یک درد کهنه فرهنگی که میراث زمان گذشته است که  با برچسپ خارجی خوردن روی بعضی اجناس حتی اگر آن کشور خارجی یک کشور رده چندم در تولید و صنعت باشد آن کالادر نظر بعضی از مردم ما بهتر از جنس ایرانی جلوه می کند،بعضاً مصداق همان ضرب المثل قدیمی که مرغ همسایه غاز است. این در حالی است که همه می دانیم، نقطه مقابل خرید کالای خارجی، نابودی فرصت های شغلی و گسترش بیشتر بیکاری در بین جوانان کشور است و کیست که نداند هرچه بیکاری بیشتر شود ازدواج دختران و پسران این مملکت و سلامت روح و روان و جسم جوانان کمتر  می شود و فساد و اعتیاد و طلاق و دیگر بحران های اجتماعی بیشتر می شود
اما متاسفانه باز هم با عبور از برخی از خیابان ها و بازدید از مغازه ها به عینه می توانیم می بینیم که در اکثر اصناف از پوشاک گرفته تا کفش و لوازم خانگی و ...اکثر کالاها یا خارجی اند و یا حتی اگر جنس با کیفیت ایرانی هستند با مارک خارجی ارائه شده اند. تنها می توان از تعداد بی شمار این قبیل کالاها در نبود یا کمبود اجناس داخلی ، افسوس خورد و گله مند شد که چرا مسئولان و برنامه ریزان ما نتوانسته اند آن طور که باید و شاید، زمینه را برای تقویت تولید داخل فراهم کنند.

حال آنکه در بعضی اصناف مثل کفش و پوشاک ،صنایع غذایی و یا دیگر صنایع ما مزیت رقابتی داریم حتی در بعضی از صنایع مثل لوازم خانگی سابقه ای طولانی داریم تا حدی که در چند دهه گذشته وسایلی از قبیل تلویزیون و یخچال و ..هرچند با خط تولید مونتاژی به کشورهای مهم آسیا صادر می کردیم اما متاسفانه این وضعیت در حال حاضر مغلوبه شده است و ما تنها وارد کننده بزرگی برای لوازم خانگی مثل تلویزیون های ال سی دی و ال ای دی و دیگر اقلام شده ایم.تا حدی که بصورت مثال در سال 94 کارخانه اسنوا در اصفهان که 5هزار کارگر داش مجبور شد که 700 کارگر خود را تعدیل کند بلکه بهتر است همان نص واقعیت را بگوییم یعنی اخراج کند  و واقعا مشکلات فجایع این چنینی با تغییر لفظ تغییر نمیکند و هرکدام از این نیروهای اخراجی و هر مردی ناموس و نوامیسی و خانواده ای دارد که با اخراجش ارکان خانواده اش به لرزه در می آید.

نگرانیها آنگاه بیشتر میشود که گاه به گاه خبرهایی اسف بار از وضعیت بیکاری در کشور به گوش می رسد .بطور مثال محسن جلال‌پور رئیس اتاق بازرگانی  ایران، در صفحه شخصی اینستاگرام خود نوشت: درحالی که عدد بیکاران کشور بیش از پنج میلیون برآورد شده، آگاهی از اینکه هر ساعت حدود ۱۵۰ نفر به جمعیت بیکاران افزوده می‌شود، نگرانی را صد چندان می‌کند.

چیزی که مشکلات عدیده ای را در اقتصاد یک مملکت حل میکند رونق اقتصادی است که هم بیکاری را حل میکند و حتی قاچاق را کاهش میدهد چون یکی از مولدان امر قاچاق بیکاری است که خود قاچاق دوباره باعث بیکاری بیشتر می شود و همینطور این حلقه افزایشی یکدیگر را تقویت میکنند و  لطمه های اساسی به یک جامعه جوان مثل جامعه ما میزنند . رونق اقتصادی همینطور به صورت غیر مستقیم بدلیل افزایش تقاضا برای کارگر روی افزایش حقوق کارگران تاثیر می گذاردو با توجه به کاهش ایران هراسی در دنیا در سالهای اخیر که با سیاستهای حکیمانه مقام معظم رهبری و نرمش قهرمانانه و زحمات مجموعه مذاکره کنندگان ایرانی و خنثی کردن بوق های تبلیغاتی استعمارگران دنیا در قضایای هسته ای اتفاق افتاد به نظر می رسد که زمینه برای  صادرات کالاهای ایرانی به خارج از کشور  بیش از پیش مهیاست چون هرکشوری که بخواهد مثل کشورهایی چون چین،ژاپن  وکره و ...به رشد اقتصادی برسد باید همانطور که مقام معظم رهبری بارها و بارها فرموده اند باید به تولید بهتر و بیشتر بپردازد و این تولید باید به کشورهای دیگر فروخته شود و ارز وارد کشور شود وگرنه اگر هرچه را که تولید میکنیم خودمان مصرف کنیم که طبیعتاً نمی توانیم پیشرفت قابل توجه ای بکنیم و با توجه به تحریمهای ظالمانه و ناجوانمردانه قبلی که حتی پول کالاهایمان را نتوانیم به ایران برگردانیم نمیتوانستیم تولیدات خودمان را به راحتی به کشورهای دیگر بفروشیم.هرچند بدعهدی آمریکاییها ادامه دارد ولی به نظر میرسد شرایط بهتر  از قبل شده است.حال با تولید کنندگان کشور عزیزمان است که با استفاده از استعداد و تواناییها و تجربه های گران قیمتشان و البته با تدبیرهایی مثل برندسازی ،بسته بندیهای بهتر ، تکیه بر مزیت رقابتی یا    در صنایع غذایی وارد شدن به حیطه صنعت تولید حلال بکوشند که صادرات غیر نفتی کشورمان را بیشتر کنیم.در بعضی صنایع ما میتوانیم با توجه به امکاناتمان تولیدات بسیار با کیفیتی را ارائه دهیم،
بطور مثال در صنعت نساجی به گفته مسئولین و کارشناسان فن و حتی به اذعان بسیاری از مردم  این صنعت  در کشور ما بسیار قدرتمند است که با وجود تمامی مشکلات هنوز سرپاست اما در یک جمع بندی کلی، مشکلات بزرگی دارد از قبیل رکود اقتصادی که گریبان این صنعت را هم گرفته است و یا مشکل قاچاق که به دلیل قاچاق پذیر بودن تولیدات نساجی بیشتر به این صنعت ضربه زده است ضمن اینکه به گفته مسئولین نود و پنج درصد کالاهای خارجی موجود در بازار تقلبی هستند و به نظر میرسد اجازه دادن به وجود نمایندگیهای مجاز می تواند راهکاری باشد که به آن فکر شود. 

نکته حایز اهمیت دیگر این است که تولید کنندگان ما بیشتر به امر برند سازی توجه کنند که تحقق این امر وابسته به کیفیت  بالای کالای ایرانی و تعهد تولید کننده ایرانی به تداوم کیفیت کالایش و رضایتمندی مشتری ها است.از طرفی شاید بهتر باشدسخت گیریهایی که بر تولیدکنندگان در مورد مدسازی  و پیروی از مد میشود  مورد بازبینی مجدد قرار گیرد تا تولید کنندگان ما بتوانند با طرح های متنوع جوانانمان را به مدهای  متناسب با فرهنگ جامعه جذب کنند.
 البته بی گمان از طرف دیگر ایجاد طرح هایی برای تشویق فروشندگان محصولات داخلی از سوی مسئولان اقتصادی و نیز برقراری جوایز و معافیت های مالیاتی برای آن ها می تواند یکی از همین راهکارهای عملی باشد، ضمن آن که در این میان رسانه های جمعی می توانند با تهیه اخبار و گزارش هایی جذاب از این دسته فروشندگان که متاسفانه گاه در اقلیت هم قرار می گیرند، زمینه ایجاد جاذبه بیشتر در بازار برای خرید و فروش اجناس و کالاهای تولید داخل را فراهم کنندو به عبارتی، ایجاد موج رسانه ای فراگیر در این رابطه کنند.

نکته بسیار مهم این است که حتی با وجود برخی نقصان های اجناس ایرانی اما برای حمایت از تولیدکنندگان ملی و اشتغال جوانانمان ، بهتر است که ما مردم ایران تولیدات داخلی  را مصرف کنیم؛ همان کاری را که چند دهه پیش و  قبل از ما ژاپن و کره انجام دادند که اکنون کشورهای پیشرفته صنعتی و اقتصادی هستند. هرچند در بعضی صنایع مثل نساجی محصولات داخلی از نظر کیفیت و مواد اولیه بسیار عالی هستند اما در بخش طراحی و مد کمی دچار ضعف هستیم  که در طی چند سال اخیر روی این موضوع کار زیادی شده به طوری که بسیاری از محصولات نساجی که مصرف کننده گمان می کند خارجی است تولید داخل است

.  خوشبختانه هیئت دولت نیز همراستا با مردم در سال گذشته با هدف تقویت و حمایت از تولید داخلی پارچه مصوب کرده است که از این پس خرید انواع پارچه خارجی برای دستگاه های دولتی ممنوع خواهد بود.با توجه به اینکه در دنیا دولت و نیروهای مسلح و نظامی از عمده مصرف کنندگان محصولات نساجی هستند این امر بسیار مبارک و میمون است. البته در صنعت نساجی فقط بحث پارچه مطرح نیست بلکه نخ، پتو و کفش را شامل می شود.

 
در پایان چند جمله از توصیه های بسیار کاربردی مقام معظم رهبری را برای یاد آوری می آوریم که البته اینها تنها نمونه ای از بارها و بارها تاکیدات ایشان در این زمینه است.

شعار امسال ( تولید ملی،حمایت از کار و سرمایه ایرانی )است . ما باید بتوانیم از کار کارگر ایرانی حمایت کنیم .از سرمایه سرمایه دار ایرانی حمایت کنیم و این مهم فقط با تقویت تولید ملی امکان پذیر خواهد شد.1/1/91

( تولید ملی ، حمایت از کار و سرمایه ایرانی) یعنی وقتی که کالای داخلی را مصرف می کنید دارید به کارگر ایرانی کمک میکنید ،اشتغال ایجاد میکنید و سرمایه ایرانی رشد و نمو پیدا میکند.( 1/1/91)

4- بخش اصلی جهاد اقتصادی ،مسئله تولید ملی است و اگر ما توانستیم تولیدات داخلی را رونق دهیم مسئله تورم و اشتغال حل خواهد شد(1/1/91)

5- همه مسئولیت دارند ،دولت هم مسئولیت دارد باید از تولید ملی حمایت کند و تولید داخلی را تقویت کند(1/1/91)

6 - یکی از مهمترین راه کارهای عملی (مصرف تولیدات داخلی)است،باید برای خودمان یک فریضه بدانیم که هر کالایی که مشابه داخلی آن وجود دارد و تولید داخلی متوجه آن است،آن کالا را از تولید داخلی مصرف کنیم و از مصرف تولیدات خارجی به جد پرهیز کنیم

در دستگاهها و وزارت خانه ها بطور جد مصرف اجناس خارجی را ممنوع کنید.2/6/91

 7-دستگاه های دولتی بایستی جزم و عزم داشته باشند بر این که جز تولیدات داخلی - در آن مواردی که تولید داخلی وجود دارد - هیچ چیز دیگر مصرف نکنند. یعنی واقعاً در محصولاتی که مشابه داخلی دارد، مطلقاً ممنوع بشوند که از خارج چیزی وارد نکنند. این را بخواهید، در دولت مطرح کنید، آقای رئیس جمهور به دستگاه های دولتی دستور بدهد؛ و این ممکن است. ما این را تجربه کرده ایم. در مواردی به صورت قاطع به یک دستگاهی گفته شد که این کاری که دارد انجام میگیرد، باید هیچ محصول غیر ایرانی در آن به کار نرود؛ و شد، و به بهترین وجهی هم انجام شد. اگر مدیران ما عزم را جزم کنند برای اینکه محصول ایرانی را، تولید ایرانی را به کار بگیرند، هم تولیداتِ باکیفیت هست، هم خود این کار موجب میشود که در تولیدات داخلی کیفیت بالا برود. این کار را حتماً بایستی انجام بدهند. 

البته من شنیدم که دستگاه ها و بانکها و اینها حمایتشان از تولیدات داخلی هم ضعیف است؛ یک جاهائی آن تولیدکننده ها به خاطر عدم حمایت، به ورشکستگی کشیده میشوند. با این مسئله هم بایستی حتماً در خود دولت مقابله بشود؛ یعنی دستور داده بشود. بله، یک نکته ای هم گفته شد، که اتفاقاً من هم همین را اینجا یادداشت کردم؛ که گاهی اوقات در معاملاتی که دستگاه دولتی با تولیدکننده ی داخلی میکنند، بدحسابی هست؛ در حالی که وقتی این معامله را با یک صنعتگر خارجی میکنند، پول را نقد میدهند؛ اما این را همین طور کش میدهند - یک سال، دو سال - طلب او را هم نمیپردازند. باید جلوی اینها گرفته شود. 
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از نخبگان و برگزیدگان علمی، 13/7/90 

8-بنابراین در زمینه ی سیاستهای واردات، یک بازنگری جدی بکنید؛ بخصوص در کالاهائی که ما مزیت تولیدی داریم؛ چه صنعتی، چه کشاورزی. از نگاه بخشی به واردات - که حالا هر بخش دولتی طبق نیازهای خودش دنبال واردات برود - حتماً پرهیز شود. 
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار رئیس جمهوری و اعضای هیئت دولت، 6/6/90

نکته ی دیگر که خطاب به همه ی مردم کشور است، مصرف کالای داخلی است. یکی از آفات موجود اجتماعی ما که ریشه ی آن، میراث دوران طاغوت و دوران ظلمانیِ گذشته است، همین است که افراد، دلبسته ی به تولیدات بیگانه باشند. یک وقت تولید داخلی نداشتیم؛ یک وقت تولید داخلی، تولید غیر قابل مصرفی بود؛ امروز اینجوری نیست؛ امروز تولیدات داخلی، تولیدات مرغوب و مطلوب است. در عین حال یک عده ای خوششان می آید که بگویند فلان نشان خارجی روی لباسشان هست یا روی وسیله ی خوراکی شان هست؛ این یک بیماری است؛ این بیماری را باید علاج کرد. این کار، توجه نکردن به این است که ما در این مملکت داریم زندگی میکنیم و از نعمتهای الهی بر این کشور داریم برخوردار میشویم. آن وقت پولی را که در این کشور به دست می آوریم، میریزیم توی جیب یک کارگر خارجی، به زیان یک کارگر داخلی. این معنایش این است که ما به نیاز داخل، به کارگر داخل که دارد زحمت میکشد و جنس تولید میکند، بی اعتنائی میکنیم، میرویم سراغ کارگر خارجی. این خیلی عادت بدی است. 
 در سال جهاد اقتصادی، به نظر من یکی از قلمهای مجاهدت اقتصادی مردم این است که بروند سراغ کالای ساخت داخل؛ آن را بخواهند. البته این طرف قضیه هم این است که کالای ساخت داخل بایستی قانع کننده باشد؛ بایستی دوامش، استحکامش، مرغوبیتش جوری باشد که مشتری را قانع کند؛ این هر دو در کنار هم، یک کار لازم و واجبی است.

 ما باید کاری کنیم که کالای ایرانی به عنوان یک کالای محکم، مطلوب، زیبا، همراه با سلیقه و بادوام در ذهن مصرف کننده ی ایرانی و غیر ایرانی باقی بماند. این باید همت مجموعه ی کارآفرینی و کارگری و متصدیان این امر باشد. البته این کار، پیش نیازهائی دارد. ممکن است آموزش مهارتهای لازم، دوره های ایجاد مهارت لازم باشد - که اینها کار دستگاه های دولتی و امثال دولتی است - لیکن باید هدف این باشد. کارگر ایرانی آنجائی که ذوق خود را به کار میبرد، سلیقه ی خود را به کار میبرد و سرپنجه ی ماهر خود را به کار میبرد، کار جالب و تماشائی از آب در می آید. 

 این کارهای هنریِ آمیخته ای از هنر و کار که ایرانی ها در گذشته داشتند، امروز هم وجود دارد؛ این معنا محسوس و مشهود است. آنجائی که ذوق و هنر ایرانی به میدان می آید - همین کارگری که دارد کار میکند، ابتکارش، ذوقش، هنرش، محکم کاری اش - کار میشود جالب و ماندگار. الان خوشبختانه در تولیدات کشور محصولات زیادی هست که از مشابهات خارجی اش بعضی بهتر است، بعضی بمراتب بهتر است؛ هم زیباتر، هم محکمتر، هم جالبتر؛ این را ما باید عمومیت بدهیم، در همه ی مواد تولیدی مان؛ چه مواد مصرفیِ خوراکی، چه مسائل مربوط به پوشاک، چه مسائل زندگی، چه مسائل تزئینی. در همه ی چیزهائی که تولید میشود، باید این را در نظر بگیریم؛ و میتوانیم. مجموعه ی کارگری، طراحان، مهندسان، سرمایه گذاران، کارگران دستی، کارگران ماشینی میتوانند این کار را انجام دهند. ما باید همتمان را بر این قرار بدهیم؛ ایجاد محصول بادوام، زیبا و فاخر. این، یک کار کلان است. . 
1390/2/7-بیانات مقام معظم رهبری در دیدار هزاران نفر از کارگران سراسرکشور.

مهندس سیاوش سرحدی

نام:
ایمیل:
* نظر: