پنجشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۳
۰۹:۳۸:۵۸
- بسیج رسانه شیراز منتخب جشنواره مالک اشتر سپاه فجر فارس شد
- آیین تجلیل از خبرنگاران حوزه سپاه وبسیج
- عزاداری خبرنگاران، عکاسان خبری، اصحاب رسانه وفعالان فضای مجازی فارس در شب هفتم محرم
- ایمان بدون معرفت فاقد ارزش است/ رسانه مروج عمل به فریضتین باشد
- فراخوان سومین جشنواره رسانهای ابوذر استان فارس اعلام شد
- همکاری مسئولان و رسانه ها باعث کاهش مشکلات جامعه می شود
- بدون خبرنگار لحظه ها ماندگار نمی شود
گزارش
انتصاب رضا جاویدی به عنوان دبیراجرایی ستاد بزرگداشت چهلمین سالگرد دفاع مقدس فارس
بازخوانی یک فاجعه دردناک در شیراز
مدت ها گذشت تا این که بالاخره در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳، ذبیح الله خدائیان، رییس کل وقت دادگستری فارس مقصرین این واقعه را به ترتیب شهرداری، سازمان پسماند و سازمان آتش نشانی عنوان کرد که درصد تقصیر این افراد به ترتیب ۶۰، ۳۰ و ۱۰ درصد خوانده شد.
به گزارش روابط عمومی سازمان بسیج رسانه فارس به نقل از روزنامه نیم نگاه؛ ظهر چهارشنبه یکم خرداد سال ۹۲؛ درست سه سال پیش درست در چنین روزی، وقتی عقربه های ساعت زمان۱۱:۱۵دقیقه صبح را نشان می داد، سایت دفن زباله برمشور در جنوب شرق شیراز دچار آتش سوزی شد و عوامل آتش نشانی و شهرداری زمانی كه در حال خاموش كردن حریق بودند، ناگهان زباله های زیرپایشان خالی شد و تل زباله آن ها را بلعید. آتش، آب، شعله، دود و ناگهان آوار؛ هفت آتش نشان، پاکبان و کارمندی که نفس های آخر را زیر انبوهی از زباله به سینه فرو دادند و صدای فریادهایشان به گوش امدادگران نرسید. حسین بهمن پور، پرویز بهمن پور، محمدرضا جنتی، کریم نوربخش، موسی رحیمی، حسین بهروز و عبدالله فولادی در حالی خود را برای برپایی جشن روز پدر آماده می کردند، در این اتفاق دردناک جان خود را از دست دادند و با تلاش بیش از ۲۰۰ امدادگر پس از ۳ روز اجساد این ۷ قربانی حادثه از زیر آوار زباله ها بیرون کشیده شد.
روز یکشنبه (۵خرداد) در مراسمی باشکوه پیکر این افراد در شیراز تشییع و جسد سه تن از آن ها در شیراز و مابقی نیز در شهرستان های زادگاه خود دفن شد. سپس پرونده ای برای بررسی این موضوع و یافتن علل و عوامل حادثه و مشخص شدن مقصران این اتفاق در دادگستری فارس تشکیل شد. چند روز بعد، موضوع حادثه برمشور، بحث داغ جلسه شورای شهر شیراز نیز شد و طرح دو فوریتی حمایت از خانواده های فوت شدگان این فاجعه توسط کمیسیون فرهنگی در صحن علنی شورای شهر مطرح و تصویب شد.
همان طور که پیش بینی می شد، انگشت اتهام، ابتدا به سمت شهرداری شیراز رفت. در آن اوضاع و احوال برخی رسانه ها نوشتند که شهرداری با توزیع پول بین روزنامه های استان، گزارش های سفارشی از این حادثه به خورد افکار عمومی داده است. رمضان امینی معاون اجرایی شهردار شیراز اما با رد این موضوع گفت: این بی خدایی و بی تقوایی است و شهرداری در این حادثه مقصر نیست و کسانی که شیوه نامه دفن را در سایت دفن زباله برمشور ابلاغ کردند باید جوابگوی این حادثه باشند.
۴۰ روز بعد از این حادثه، نظریه کارشناس رسمی دادگستری فارس پیرامون حادثه سایت دفن زباله شیراز اعلام شد که بر اساس این نظریه، عوامل بروز حادثه به شرح زیر بودند؛ انتخاب طرح و روش نامناسب برای دفن زباله، انتخاب موقعیت نامناسب برای دفن زباله به گونه ای که زباله ها در پایین تراسه ایجاد شده خط انتقال برق فشار متوسط قرار گرفته و زباله ها با شیبی نامناسب به پایین حرکت می کرده است، اجرای عملیات دفن زباله ها بدون توجه به تعهدات ارائه شده از سوی شرکت پیمانکار، عدم توجه به ایمن سازی محیط کار، عدم نظارت صحیح و دقیق بر عملکرد پیمانکار، عدم مدیریت صحیح و دقیق اطفای حریق توسط تیم کمک رسان آتش نشانی، انتخاب روش نامناسب اطفای حریق در شرایط خاص و استقرار نامناسب نیروهای اطفای حریق، به کارگیری افراد فاقد مهارت لازم بدون آموزش مناسب، عدم نظارت صحیح و اصولی بر عملکرد پیمانکار در خصوص تأمین نیروی انسانی، عدم نظارت دقیق بر عملکرد کارگران، عدم دقت و توجه به نوع مواد آتش گرفته.
براساس نظر کارشناس رسمی دادگستری، هرکدام از دستگاه ها از جمله شهرداری، پسماند، آتش نشانی و پیمانکار در خصوص مرگ هر کدام از قربانیان با درصدهای مختلف تأثیرگذار هستند که در این رابطه میزان تقصیر آن ها مشخص شده است.
مدت ها گذشت تا این که بالاخره در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ کمتر از ۲۰روز مانده به سالگرد این افراد و اتفاق، ذبیح الله خدائیان، رییس کل وقت دادگستری فارس مقصرین این واقعه را به ترتیب شهرداری، سازمان پسماند و سازمان آتش نشانی عنوان کرد که درصد تقصیر این افراد به ترتیب ۶۰، ۳۰ و ۱۰ درصد خوانده شد. طبق این حکم مقصرین به پرداخت خسارت و دیه محکوم شدند و عمده قصور متوجه شهرداری شیراز شد.
روز یکشنبه (۵خرداد) در مراسمی باشکوه پیکر این افراد در شیراز تشییع و جسد سه تن از آن ها در شیراز و مابقی نیز در شهرستان های زادگاه خود دفن شد. سپس پرونده ای برای بررسی این موضوع و یافتن علل و عوامل حادثه و مشخص شدن مقصران این اتفاق در دادگستری فارس تشکیل شد. چند روز بعد، موضوع حادثه برمشور، بحث داغ جلسه شورای شهر شیراز نیز شد و طرح دو فوریتی حمایت از خانواده های فوت شدگان این فاجعه توسط کمیسیون فرهنگی در صحن علنی شورای شهر مطرح و تصویب شد.
براساس این مصوبه شهرداری مکلف شد تا یک ماه آینده لایحه ای در این خصوص به شورای شهر شیراز ارائه کند که تمامی مباحث مربوط به رفع مشکلات خانواده این قربانیان و در نظر گرفتن امکانات رفاهی برای آنان در آن مطرح شود. علاوه بر این، پیشنهاد شد تا در شهرداری روز خاصی به نام ایثار گران متوفی شهرداری که در حین انجام وظیفه جان خود را از دست دادند، نامگذاری شود. شهردار شیراز نیز در همین خصوص پیشنهاد کرد: یکی از پروژه های بزرگ یا میادین بزرگ شیراز به نام این تلاشگران به ثبت برسد تا یاد آن‌ها همواره برای مردم شیراز باقی بماند. پاک فطرت حتی از معاونت فرهنگی شهرداری خواست که سرکشی به این خانواده ها را در اولویت برنامه های خود قرار دهد و از طریق بیمه و سایر نهادهای مربوطه پیگیر احقاق حقوق این خانواده ها باشد. در همان روزهای اولیه حادثه، مدیرکل مدیریت بحران استانداری فارس هم به جمع وعده دهندگان پیوست و از رایزنی‌های لازم برای شهید محسوب شدن جان باختگان این حادثه خبرداد. فیاض پور گفت: بر اساس تبصره چهار ماده ۲۰ آیین نامه اجرایی قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران، کسانی که حین بحران جان خود را از دست می دهند می توانند از مزایایی قانونی شهید استفاده کنند و ما هم در حال دنبال کردن این موضوع هستیم.
همان طور که پیش بینی می شد، انگشت اتهام، ابتدا به سمت شهرداری شیراز رفت. در آن اوضاع و احوال برخی رسانه ها نوشتند که شهرداری با توزیع پول بین روزنامه های استان، گزارش های سفارشی از این حادثه به خورد افکار عمومی داده است. رمضان امینی معاون اجرایی شهردار شیراز اما با رد این موضوع گفت: این بی خدایی و بی تقوایی است و شهرداری در این حادثه مقصر نیست و کسانی که شیوه نامه دفن را در سایت دفن زباله برمشور ابلاغ کردند باید جوابگوی این حادثه باشند.
۴۰ روز بعد از این حادثه، نظریه کارشناس رسمی دادگستری فارس پیرامون حادثه سایت دفن زباله شیراز اعلام شد که بر اساس این نظریه، عوامل بروز حادثه به شرح زیر بودند؛ انتخاب طرح و روش نامناسب برای دفن زباله، انتخاب موقعیت نامناسب برای دفن زباله به گونه ای که زباله ها در پایین تراسه ایجاد شده خط انتقال برق فشار متوسط قرار گرفته و زباله ها با شیبی نامناسب به پایین حرکت می کرده است، اجرای عملیات دفن زباله ها بدون توجه به تعهدات ارائه شده از سوی شرکت پیمانکار، عدم توجه به ایمن سازی محیط کار، عدم نظارت صحیح و دقیق بر عملکرد پیمانکار، عدم مدیریت صحیح و دقیق اطفای حریق توسط تیم کمک رسان آتش نشانی، انتخاب روش نامناسب اطفای حریق در شرایط خاص و استقرار نامناسب نیروهای اطفای حریق، به کارگیری افراد فاقد مهارت لازم بدون آموزش مناسب، عدم نظارت صحیح و اصولی بر عملکرد پیمانکار در خصوص تأمین نیروی انسانی، عدم نظارت دقیق بر عملکرد کارگران، عدم دقت و توجه به نوع مواد آتش گرفته.
براساس نظر کارشناس رسمی دادگستری، هرکدام از دستگاه ها از جمله شهرداری، پسماند، آتش نشانی و پیمانکار در خصوص مرگ هر کدام از قربانیان با درصدهای مختلف تأثیرگذار هستند که در این رابطه میزان تقصیر آن ها مشخص شده است.
مدت ها گذشت تا این که بالاخره در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ کمتر از ۲۰روز مانده به سالگرد این افراد و اتفاق، ذبیح الله خدائیان، رییس کل وقت دادگستری فارس مقصرین این واقعه را به ترتیب شهرداری، سازمان پسماند و سازمان آتش نشانی عنوان کرد که درصد تقصیر این افراد به ترتیب ۶۰، ۳۰ و ۱۰ درصد خوانده شد. طبق این حکم مقصرین به پرداخت خسارت و دیه محکوم شدند و عمده قصور متوجه شهرداری شیراز شد.
در حاشیه سالگرد این مجاهدان عرصه خدمات رسانی که در فضایی حزین و اندوهناک برگزار شد، محمد فرخ زاده، معاون وقت فرهنگی و اجتماعی شهرداری شیراز از پرداخت دیه به خانواده های کشته شدگان واقعه برمشور خبر داد. وی ضمن اشاره به اینکه اگر گروه یا پیمانکاری با فردی برای کاری قرارداد منعقد می کند، همان ارگان و یا پیمانکار باید تعهد خود را در صورت وقوع حادثه اجرایی کند، اظهار داشت: متأسفانه به جز ۲ نفر آتش نشان، مابقی افراد تحت قرارداد شهرداری نبودند و به صورت پیمانی با چند شرکت دیگر قرارداد داشتند که این شرکت ها زمان حادثه تاکنون حتی یک مرتبه از خانواده آن‌ها دلجویی نکردند.
اکنون سه سال از این حادثه غمبار می گذرد و آن هفت نفر دیگر هرگز به خانه های خود بر نمی گردند، آیا آن همه وعده ای که در روزهای نخست در خصوص رسیدگی به خانواده های جانباختگان و نامگذاری یک میدان یا خیابان به نام آن ها و شهید محسوب شدن این مجاهدان عرصه خدمت به مردم، داده شد، عملی شده است؟ آیا اقدامات شهرداری شیراز توانسته داغی را که در یک چهارشنبه بیرحم بر دل هفت خانواده قربانیان سایت برمشور نشست، تسکین دهد؟ باور کنیم گرچه اشک ها خشکیده اند و صدای ضجه های این خانواده ها دیگر به گوش نمی رسد اما هنوز آه ها سردند، سرد سرد.
حسین سلطانی- روزنامه نیم نگاه/سرویس گزارش
