به گزارش سازمان بسیج علمی ، پژوهشی و فناوری استان فارس به نقل از خبرگزاری فارس ، همواره رسم برخی گروه‌های سیاسی این بوده که در ایام نزدیک به انتخابات با طرح برخی موارد سطحی نوعی بازی برد-برد را در منظر عمومی کلید می‌زنند، این بازی بر این مبنا تدوین‌شده که این گروه‌ها با طرح مباحث حاشیه‌ای و نه‌چندان مهم که در شمار مطالبات مردم و وظایف مسئولان طیف همسو و بر سر کار آنان نیست، اذهان عمومی را منحرف کرده اگر در پیشبرد آن مطالبات موفق باشند که سوژه تبلیغاتی پیدا کرده‌اند و اگر نتوانند کار را پیش ببرند، پیراهن عثمان و مظلوم‌نمایی برای جمع رأی بیشتر را در دستور کار قرار می‌دهند.
این‌چنین است که همواره در آستانه انتخابات به‌یک‌باره سخن گفتن از سینماهای فلان استان و شهر، برگزاری کنسرت در فلان شهر، توقیف فلان فیلم یا برخورد قضایی با فلان موضوع جزئی و یا حتی تغییر برخی مدیران میانی، جایگزین مطالبات کلان مردم در حوزه اشتغال، بیکاری، معیشت، مسکن، رکود کشاورزی، بحران خشکسالی، تولید و صنعت و غیره می‌شود.
در این میان برای گرم کردن این بازار کاذب، نیاز به پیاده‌نظام و سیاهی لشگرهایی است که به سبب جوانی و ناپختگی پشت پرده این موارد را ندیده و با روحیات عدالت‌طلبانه و شور جوانی خود در زمان لازم آماده سوت و کف و هورا و در مقاطع دیگر آماده شعار دادن و جنجال باشد و برای این کار کجا بهتر از دانشگاه که می‌توان با سوءاستفاده از عواطف پاک برخی دانشجویان چنین مطامعی را پیش برد و اینکه بزرگان کشور همواره بر لزوم بصیرت‌افزایی و عمق‌بخشی به مطالعات سیاسی و تاریخی توسط دانشجویان تأکید دارند، بر همین مبناست که دانشجوی دارای بصیرت و عمق مطالعاتی پشت پرده جریانات سیاسی و عملکرد آنها را بررسی کرده وقایع مشابه مقاطع تاریخی معاصر را می‌شناسد و به سبب تشخیص روندها بازیچه دست نمی‌شود و حداقل اگر قرار است شور و هیجان خود را به میدان بیاورد، این شور را در امتداد شعور کلان‌نگر خود، برای منافع کلان کشور به کار می‌اندازد.
چنین شرایطی را مدنظر داشته باشید و از آن سو معادلات منطقه در پیروزی قریب‌الوقوع نیروهای همسو با محور مقاومت در عراق و سوریه و دست و پا زدن‌های اعقاب و اذناب سعودی و استکبار را هم بر آن اضافه کنید و به یاد آورید که چگونه جلسه‌ای با دعوت از تروریست‌های ورشکسته و منافقان با حضور مقامات رسمی کشورها در فرانسه تشکیل می‌شود که به طور علنی از ایجاد بلوا و آشوب در ایران اسلامی سخن می‌گویند و بر تمام این موارد اظهارات اخیر مقامات آمریکا و موارد مختلف کشف و خنثی‌سازی توطئه‌های تکفیریون در بیخ گوش خودمان را نیز به یاد آورید تا حساسیت برگزاری یک جلسه بر مبنای ایجاد دوقطبی کاذب بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی برای شما آشکار شود.
با این اوصاف ما به‌هیچ‌عنوان مدعی نیستیم که خدای‌نخواسته نماینده مردم نیت سوئی داشته، اما این جو بوی اختلافات شخصی و نوعی حاشیه‌سازی سیاسی را می‌دهد که شاید دیگرانی با ارائه اطلاعات غلط آن را ساز کرده‌اند و مشخص نیست دستان پشت پرده کدام منافعِ ازدست‌رفته و یا داغ کردن کدام مسئول در سیبل را دنبال می‌کنند که نماینده حق‌طلبی را نیز به نوعی در این جو و احساسات مشارکت می‌دهند.
محور بحث‌های پارسایی و دلیل حضور او اقامه مانیفستی تمام‌عیار با بیان برخی آمار و ارقام و گزاره‌های درست و نادرست علیه طرح تحول نظام سلامت است که دکتر سید حسن هاشمی وزیر بهداشت همین یکی دو روز اخیر در مورد آن گفت عصاره دیدارش با مقام معظم رهبری رضایت ایشان از متصدیان طرح تحول نظام سلامت بوده و صدالبته مقام معظم رهبری دغدغه‌هایی را که دانشجویان نخبه پزشکی در دیدار با ایشان طرح کردند و برخی موارد دیگر را در این دیدار مورد سؤال قرار داده‌اند که بیشتر ناظر بر عدالت در پرداختی به پزشکان و کادرهای بهداشت و درمان بوده است.
به‌راستی کدام عقل سلیم است که با وجود تأکید چند صد باره کارشناسان رده‌بالا و حمایت وزارت بهداشت و درمان دولت همسو با مجلس، از اجرای طرحی عظیم که به‌مثابه یک انقلاب بزرگ در نظام سلامت است، مطالبات را به سطوح استانی و محلی و طیفی تقلیل داده با حمله به مدیران خدومی که بسیجی‌وار داوطلب اجرای طرحی چنین پر هزینه و عبور از میدان مین منفعت دیرسال بسیاری افراد شده‌اند اسباب دلسردی آنان را در میانه خط مقدمی فراهم آورد که به ثمر نشستن آن در حکم تحقق یکی از پیش‌شرطهای ورود ایران اسلامی به گفتمان پیشرفت و عدالت دهه چهارم و مقدمه‌سازی تمدن بزرگ اسلامی است.
چند هزار پرونده باید در نظام پزشکی و دستگاه‌های نظارتی طرح شود و مردم باید به کدام زبان نارضایتی خود را از وضعیت فعلی کیفیت خدمات بهداشت و درمان اعلام کنند تا برخی آقایان الزام به تغییر در این حوزه را باور کنند و به‌راستی اگر یک فرد عامی با استناد به برخی دلایل تقلیل‌گرایانه الزام اجرای طرحی به‌غایت بزرگ و صعب و درعین‌حال ضروری چون طرح تحول در نظام سلامت را زیر سؤال برد بحثی نیست، اما اینکه فردی با اشراف اطلاعاتی و کارشناسی مواردی چند را دستاویز قرار داده و تمام دستاوردهای دیگر این طرح و نظرسنجی‌هایی که نشان‌دهنده رضایت‌مندی 70 درصدی مردم از طرح تحول نظام سلامت است را نادیده بگیرد و برخی مشکلات طبیعی پیش روی کاری به بزرگی یک انقلاب را به‌عنوان اقامه دلیل برای رد کلیت آن بینگارد و با زیر سؤال بردن یک مدیر که در خط مقدم چنین طرح کلانی قرارگرفته صبغه و سابقه سیاسی نداشته وی را به رخ کشد، جدا جای شگفتی دارد.
به‌راستی قرار است چه تحول عظیمی در پی تغییر و برکناری یک مدیر به‌زعم دوستان اصولگرا، از دانشگاه علوم پزشکی رقم بخورد که به اذعان دوست و دشمن تنها به فکر انجام کار تخصصی خود و این مأموریت بزرگ بوده و با کدام مبنای عقلی به خود اجازه می‌دهیم تمام ساختار اجرایی به‌سختی چیده شده برای اجرای طرح مترقی تحول نظام سلامت را به چالش بکشیم و سؤال اینجاست که آیا دکتر پارسایی عواقب بر هم خوردن نظم زیرساخت و تیم اجرایی پیش‌برنده طرح پیشران نظام بهداشت و درمان کشور را بر عهده می‌گیرند و آیا تضمین می‌کنند مدیران همسو با ایشان اعتقاد، توان و عزم اجرا و پیشبرد طرحی چنین عظیم را با سیبل قرار دادن خود و پرداخت هزینه‌های متعدد مادی و معنوی در مقابل مخالفان پرقدرت طرح داشته باشند؟
چگونه است که در هر سخنرانی برخی بزرگواران همواره مثال‌ها از کشورهای پیشرفته و دولت‌های غربی است و خود در سفرهای متعدد همایش‌ها و سمینارهای آن پیشگام‌اند، اما وقتی قرار است طرحی که در همان کشورها سال‌هاست اجرا شده و موفق بوده برای اجرای عدالت درمانی و بهبود خدمات بهداشتی و درمانی مردم این کشور اجرایی شود به‌یک‌باره سخن از الگوگیری از دیگر کشورها به‌گونه‌ای منفی به میان آورده شده و تمام مزایای طرح و آزمایش‌های موفق آن در ابعاد جهانی زیر سؤال می‌رود چون به‌زعم آقایان یک مدیر اصولگرا مجری آن است؟
نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی در جلسه خود با دانشجویان علوم پزشکی عنوان می‌کند که قانون باید در کشور ما حاکم شود که اگر قانون حکم‌فرما شود، هیچ‌کس نمی‌تواند سلیقه خود را به‌عنوان منافع کشور تحمیل کند و صدالبته ایشان پاسخ نمی‌دهد که چگونه تا پیش از تحقیق و تفحص و بررسی‌های کمیسیون اصل 90 مجلس برخی مباحث را به صحن دانشگاه آورده و اجازه نمی‌دهد کار در ریل قانونی خود و از طریق مجامع کارشناسی پیش برود.
بهرام پارسایی در این جلسه مدعی می‌شود: «یکی از مشکلاتی که در حوزه سلامت کشور داریم طرح‌هایی است که از کشورهای دیگر الگوبرداری و به‌صورت ناقص اجرا می‌شود، چنانکه طرح تحول سلامت در کشورهایی موفق بوده، اما در کشور ما به صورت ناقص اجرا شده است».
ایشان البته راهکاری ارائه نمی‌دهد که برای اجرای این طرح موفق (به قول خودشان) و بهره‌مندی مردم ایران باید از چه روشی رفت که در اجرا هیچ مشکلی نداشته باشد و آیا کدامین دیکته نانوشته را مدنظر دارند که راهی این‌چنین صعب و سخت پیموده شده و تجربه‌ای چنین بزرگ را که قطعاً با مشکلات بسیار همراه خواهد بود زیر سؤال می‌برند به سیاق تفکر ایشان شاید نه باید انبیا دست به اصلاح امت‌ها می‌زدند چون مشکلاتی در اجرا وجود داشته نه حضرت امام (ره) باید انقلاب اسلامی را به پیش می‌برد چون در این مسیر جدید به‌هرحال مشکلاتی رقم خواهد خورد که باید در طی مسیر حل شود.
وی تصریح می‌کند: برای اجرای طرح پزشک خانواده در سال 92، 93 و 94 معادل یک‌هزار میلیارد و 600 میلیون تومان هزینه شده و این طرح یک شبه نتیجه خوبی نداشته است، دکتر پارسایی البته به هزینه طرحی بزرگ اشاره می‌کنند که پیش‌تر در کلام بسیاری از بزرگان به‌مثابه انقلاب در بهداشت و درمان کشور خوانده شده و نتیجه خوب نداشتن نیز در کلام ایشان مستندات خاصی نمی‌یابد و از طرف دیگر وقتی به گفته خود ایشان اعداد و ارقام به این بزرگی برای اجرای این طرح اختصاص‌یافته نشان‌دهنده تائید آن در مبادی کلان کشور است و مشخص نیست ایشان بر چه مبنا بنا دارد با حملات خود این هزینه کلان را به باد فنا دهد.
پارسایی با اذعان به اینکه طرح تحول سلامت طرح بسیار خوبی است، می‌گوید: «مردم کشور ما حق دارند از درمان با قیمت پایین و در مناطق محروم با تعرفه رایگان بهره‌مند شوند، اما این که با چه هزینه‌ای چنین طرحی باید اجرا شود، مورد سؤال است»، او البته تنها به یکی از منافع طرح تحول در نظام سلامت اشاره می‌کند و بیان اهداف و منافع متعدد و بلندمدت این طرح در حوصله این مقال نمی‌گنجد.
وی با زیر سؤال بردن نحوه اجرای این طرح مدعی می‌شود: «مدیریت غلط از لحاظ آموزشی، پزشکی و بهداشتی به دانشگاه لطمه زده و همچنین بدهی بسیار بالایی به بار آورده است» که در این زمینه بار دیگر باید به این اصل اساسی اشاره کرد که در عالم اقتصاد گفته می‌شود، بزرگ‌ترین سرمایه‌داران بزرگ‌ترین بدهکاران هستند و در عالم سیاست نیز به‌طور عموم حساب دخل‌وخرج و هزینه و بدهی و طلب کشورهای قدرتمند همواره اعداد بزرگی است که نشانه بزرگی فعالیت‌های آنها است و همچنین به‌طورمعمول نمایندگان مجلس باید در مقام تصویب قوانین و اختصاص اعتبارات یاریگر و تضمین‌کننده پیشبرد چنین طرح‌های کلانی از طریق تصویب مصوبات و تأمین منابع کارشناسی شده اعتباری باشند.
وی با بیان این که وجهه آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز به سبب این طرح لطمه خورده و بخش اقتصادی بر بخش آمورشی و پژوهشی دانشگاه چربش پیدا کرده بدون بیان مستنداتی برای این سخنان خود اضافه می‌کند: آمارها نگران‌کننده است و دو هفته دیگر کمیسیون اصل 90 این طرح را بررسی خواهد کرد.
وی ادامه می‌دهد: «بدهی دانشگاه علوم پزشکی شیراز و فارس یک‌هزار و 25 میلیارد تومان است که مشخص نیست باید از کجا تأمین شود و اگر این روند اصلاح نشود، شرکت‌های بیمه یا دارویی همکاری خود را قطع می‌کنند» که البته این سخن وی در همین جلسه با پاسخ یکی از دانشجویان مواجه شد که برای چنین طرح عظیمی و پرداخت مطالبات دانشگاه باید نمایندگان مجلس به میدان بیایند و روند تسهیل این طرح بزرگ را فراهم آورند ضمن اینکه بیان چنین مطالبی از سوی یک نماینده مجلس که با اثرات برخی سوگیری‌ها آشناست،جای سؤال دارد که ممکن است به تغییر روند برخی فعالیت‌ها منجر شده نوعی تحریک و خط دهی به‌حساب آید.
وی سپس ادامه می‌دهد: شیراز از دیرباز قطب پزشکی کشور و خاورمیانه بوده و بعد از انقلاب همواره در مسائل پزشکی و پژوهشی رتبه‌های نخست را داشته، اما به سبب عدم به‌کارگیری نیروهای توانمند و عملکرد سلیقه‌ای این روند رو به افول گذاشته و امروز شهید بهشتی و دانشگاه یزد که قبلاً رقیب شیراز بودند، از آن پیشی گرفته‌اند و صدالبته جا داشت که وی در مقام یک کارشناس برای این افول شاخص‌هایی دقیق ذکر می‌کرد یا حداقل سخنان چندی قبل استاندار فارس در مورد علت حفظ یک مدیر خدوم با هر سابقه سیاسی را به یاد می‌آورد که در پاسخ به یکی از رسانه‌های تازه‌ساز عنوان‌شده بود.
پارسایی در ادامه عنوان می‌کند: کسانی که دغدغه نام شیراز را دارند نباید بی‌تفاوت بمانند و دانشجویان هم نباید بی‌تفاوت باشند و هر اطلاعاتی که در مورد علوم پزشکی دارند به ما برسانند تا بعد از بررسی و تائید وزرا، در هفته‌های آتی این بحث را در مجلس بررسی کنیم.
طلب حرکت از دانشجویان چنانکه در ابتدای مقال از آن سخن رفت به‌نوعی شائبه سیاسی دارد و سؤال اینجاست که آیا به‌راستی برای این حملات و داوری‌ها، همین اکنون در حال جمع‌آوری مستندات از دانشجویان هستند و قصاص پیش از محاکمه در حال رخ دادن است یا واقعاً مواردی هست که اسباب نگرانی این نماینده محترم را فراهم آورده و به دلایل خاص به آن اشاره نمی‌کنند.
وی البته تصریح می‌کند: ما با کسی مشکل شخصی نداریم و به دنبال مسائل سیاسی هم نیستیم، بلکه این بحث مدیریتی است و تخلفات گوناگون علوم پزشکی در امنیتی کردن جو دانشگاه، گزینش‌ها، دارو، درمان، تجهیزات پزشکی و تخلفات واگذاری املاک دانشگاه پزشکی به کمیسیون اصل 90 ارائه شده است.
پارسایی در ادامه سخنی می‌گوید که به‌طور قطع خواسته اصلی همه دلسوزان این کشور است، چنانکه عنوان می‌کند «امنیت بخش سلامت را نباید با برخورد سیاسی مورد خدشه قرار دهیم و در مورد سلامت مردم نباید هیچ مماشاتی باشد» و صدالبته این سخن ایشان در مورد عملکرد خودشان هم صدق می‌کند.
وی در ادامه مطالبی را در مورد تفاوت‌های مجلس نهم و دهم ذکر می‌کند که به‌هرحال امیدواریم در کارنامه کاری پایان دوره مجلس بتوان در مورد صحت‌وسقم آن قضاوت کرد و سپس می‌افزاید: در بحث قراردادهای نفتی، مجلس از دولت حمایت کرد، چراکه هر روزی که قراردادهای نفتی عقب می‌افتد، میلیاردها دلار قرارداد منعقد شده کشورهای همسایه منابع زیرزمینی مشترک را استخراج می‌کنند.
وی ریشه فیش‌های حقوقی نجومی را مقررات دولت قبل ذکر کرده و می‌افزاید: پیگیری صندوق ذخیره فرهنگیان یک هفته است آغاز شده و ما با کسی تعارف نداریم، همین صندوق هم اگر بررسی شود، ریشه‌های آن به دولت قبل بازمی‌گردد.
پارسایی سپس مدعی می‌شود افتخار اصلاح‌طلبان این است که تاکنون هیچ برچسب مشکل اقتصادی به آنان نخورده و در ادامه با اشاره به اینکه بنابر نامه دیوان محاسبات بدهی دانشگاه علوم پزشکی شیراز یک‌هزار و 25 میلیارد تومان است، بیان می‌کند: دانشگاه‌ها، بیمه‌ها را ورشکست کرده‌اند، درحالی‌که بیمه درآمد و بودجه مشخص دارد و وقتی دانشگاه طرح‌های بدون پشتوانه مالی را پیش می‌برد، بیمه‌ها به‌تدریج از آن کنار می‌کشند.
وی در ادامه بدون اشاره به تأثیر ایجاد دوقطبی در فضای دانشگاه بیان می‌کند: اینکه می‌پرسید برای دانشگاه علوم پزشکی شیراز چه کرده‌اید، بدانید همین که در امنیتی‌ترین دانشگاه کشور چنین جلسه‌ای برگزار شده، یک گام به‌پیش است.
پارسایی بار دیگر مشکلات اقتصادی را به مسائل سیاست خارجی مرتبط دانسته و می‌گوید: این رکود از طریق تعامل با دنیا حل می‌شود و مجلس شورای اسلامی تنها پنج شش ماه است کار خود را آغاز کرده و مطالبات دانشجویی را در ادامه کار پیگیری خواهد کرد تا شاهد گردش نخبگان و مدیران باشیم.
وی در ادامه این نشست به‌عنوان مصداق تغییر مدیران علوم پزشکی ضرب‌المثلی را به سهو این‌گونه بیان می‌کند که «سوخت‌وسوز دارد، اما دیر و زود ندارد» که با خنده دانشجویان مواجه شده و خود او واکنش نشان داده و پاسخ می‌دهد: ما با ادبیات این‌ها که خندیدند هشت سال آشنا شدیم و مردم به آنها «نه» گفتند.
وی در ادامه یادآور می‌شود: تا سال 84 معادل 18 دانشکده دندانپزشکی در کشور احداث و تا پایان سال 91 بیش از 64 دانشکده دندانپزشکی تأسیس‌شده که این تصمیمات نابخردانه باعث افول کیفیت علم در دانشگاه شده است و عجیب است که از شروع مبحث دندانپزشکی در ایران 18 مورد دانشگاه راه‌اندازی شده و در این هشت سال به‌یک‌باره 64 دانشگاه بدون اساتید لازم و امکانات مشخص فعال‌شده و به این تعداد فارغ‌التحصیل به بازار کار تزریق شده است.
در ادامه این جلسه علیرضا مسعودی یکی از دانشجویان به ذکر سوالاتی پرداخت و گفت: اگر پزشک خانواده هزینه ایجاد کرده، چرا صندوق ذخیره فرهنگیان پیگیری نشده و اگر هزینه‌هایی که دانشگاه دارد را طرح می‌کنید چرا اینکه بیمه‌ها پرداخت نکرده‌اند را پیگیری نمی‌کنید.
وی افزود: شما در سخنان خود عنوان کرده‌اید در دانشگاه شیراز تغییرات اعمال نشده و همچنان بوی دولت نهم و دهم را می‌دهد، اما حداقل چهار معاونت این دانشگاه را می‌توان در شمار طیف اصلاح‌طلب دسته‌بندی کرد.
مسعودی تصریح کرد: در مورد بحث تخلفات در مورد زمین و املاک صحبت کردید و جالب است افرادی که این دعاوی و بحث زمین‌ها را مطرح کردند، محکوم شدند و حکم قضایی علیه آنها صادر شد.
وی خواستار مطالعه کتاب دستاوردهای علوم پزشکی توسط پارسایی شد و اظهار داشت: بنابر این کتابچه شاخص‌بندی شده در طی این چند سال در هر صفحه این کتابچه دانشگاه علوم پزشکی شیراز در شمار بهترین دانشگاه‌ها عنوان‌شده است.
به هر روی ضمن احترام به دغدغه‌های نماینده محترم مردم در مجلس امید واثق داریم ایشان ضمن پرهیز از ورود در پاره‌ای حاشیه‌سازی‌های برخی افراد جناحی، دغدغه‌های خود را از طریق مبادی قانونی پیگیری کرده و موارد متقن و به اثبات رسیده در مجامع کارشناسی را پس از تثبیت و تدقیق به اطلاع مردم برسانند و مسائل و مصالح کلان کشور و رأی‌دهندگان به خود را فارغ از دیدگاه‌های تقلیل‌گرایانه به‌گونه‌ای عمیق و استوار پیگیری کنند.
مقایسه وضعیت علمی کشور در دوران پهلوی و پس از انقلاب+جدول
