اگر روحیه جهاد و شهادت گسترش یابد گرایش به شرق و غرب رخت برخواهد بست .
بدون فوت وقت می رویم سراغ اصل مطلب، چراکه این مقاله اهل روده درازی در سخن پراکنی نیست.
مخاطب این سیاهه دو گروه هستند؛ نخست دانشجویان که سرمایه های واقعی دانشگاه به شمار می روند وآنها هستند که باید موتور دانشگاه را روشن کنند،آن ها هستند که باید از مسئولان حقوق پایمال شده شان را مطالبه کنند و آن ها هستند که باید فریاد بزنند که ایها الناس اینجا دانشگاه است یا یک مکان متروکه با کاربری علمی!!
این روزها، اوضاع تشکل های دانشجویی نیز در دانشگاه فسا تعریفی ندارد. البته این نکته که حال و روز جنبش دانشجویی چندین سال است خوش نیست و درحال سوختن در تب جمود و بعضاً بازی های سیاسی است را همگان می گویند اما در دانشگاه فسا دیگر نور علی نور است؛ قشر نخبه دانشجویی که در قالب تشکل های سیاسی،فرهنگی و علمی باید به مثابه یک کاتالیزگر برای سایر دانشجویان باشد، خود دچار انزوا شده است و طبعاً از سایر دانشجویان هم دیگر انتظاری نمی رود.
اما دراین میان مخاطب اصلی ما مسئولین ذیربط در دانشگاه فسا هستند. مسئولانی که گویا بدشان هم نمی آید اوضاع به همین منوال طی شود. اینکه مدیران ارشد دانشگاه در قبال مسائل مختلف سیاسی و فرهنگی منفعل هستند و تنها نقششان صدور یا عدم صدور مجوز برای فعالیت های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی تشکل های دانشجویی است أمری است مسبوق به سابقه و بیانش هم تکرار مکررات، اصلاً انگار نه انگار که مقام معظم رهبری در دیدار با اساتید دانشگاه تهران و وزیر علوم در بهمن88 عنوان داشتند که:«در دانشگاه باید روح سیاسی زنده باشد،این یک نشاطی به جوان می دهد ، دانشگاهی که از سیاست دور باشد و به کلی از سیاست برکنار باشد،خالی ازشور ونشاط خواهد بود، بعلاوه که محلی خواهد شد برای رشد میکروب های خطرناک فکری و رفتاری.»
حال باید از مسئولین پرسید که با عنایت به فرمایشات رهبر انقلاب آیا زنده نگه داشتن روح سیاسی دانشگاه فقط وظیفه دانشجویان است یا مدیران و اساتید هم خرده نقشی دارند؟ آیا مدیران ارشد و اساتید باسابقه دانشگاه فسا در قبال این همه اتفاقات فرهنگی و سیاسی روزمره نباید موضع گیری شفاف داشته باشند؟ کسی چه می داند،شاید آقایان محترم تنها به امور علمی-پژوهشی خود سرگرم هستند!!!
اما تا اینجا هیچکدام از مسائل مطرح شده هدف اصلی نیست، نکته اصلی را اکنون می خواهیم عنوان نماییم ؛ اصلاً فرض می کنیم که دانشگاه ما ظرفیت سیاسی ندارد و خب علاقه ای هم بین مسئولین برای شرکت فعال در امور فرهنگی وسیاسی و ... دیده نمی شود، سمعاً و طاعتا ؛ دیگر چرا تا این حد فضای علمی دانشگاه تاریک است؟ به راستی چرا مسئولین دانشگاه بر عملکرد انجمن های علمی و نتایجی که باید داشته باشند نظارتی ندارند و اگر نظارت دارند چرا دود سفیدی از دودکش انجمن های علمی دانشگاه فسا خارج نمی شود؟
چرا مقوله ارتباط با صنعت در
دانشگاه فسا اینقدر موضوع گمنام و مبهمی است؟ نکند مسئولین منتظرند که در
این مورد هم مانند سایر امور دانشجویان خود درگیر بروکراسی های طاقت فرسای
اداری شوند و مثلاً با فلان مدیر فلان شرکت اقتصادی مکاتبه رسمی داشته
باشند و....؟؟؟
چرا در دانشگاه فسا یک کارگاه علمی تحقیقاتی ، یک سمینار علمی مفید برای
دانشجویان و یا دوره های رسمی نرم افزار های تخصصی رشته های فنی مهندسی
برگزار نمی شود و اگر هم می شود این مقدار انگشت شمار و معدود؟!! چرا در
جشنواره های مختلف علمی در سطح کشوری نامی از مقالات و فعالیت های اساتید و
البته دانشجویان دانشگاه دولتی فسا نیست و اگر هم هست چرا این فعالیت ها
علنی نمی گردد؟ و چرا سرعت تجهیز آزمایشگاه ها و کارگاه ها در دانشگاهی با
این حجم از رشته های فنی مهندسی و علوم پایه تا این اندازه پایین و نزدیک
به صفر است؟ و چرا........
این ها سؤالاتی است که انتظار می رود با بی مهری با آن ها برخورد نشود و حتی به آن ها جامه عمل نیز پوشانده شود. امید است که بذر امید در دانشگاه فسا و بالاخره توسط خود مسئولان ارشد دانشگاه کاشته شود و به زودی شاهد نوعی شکوفایی حداقل در سطوح علمی در دانشگاه فسا باشیم. در پایان خالی از لطف نیست که برای تکرار و البته یادآوری به مدیران ارشد دانشگاه فسا هم که شده اشاره ای به سخنان مقام معظم رهبری داشته باشیم؛ ایشان می فرمایند:« مسئله ای که روی آن تاکید دارم،سرعت رشد علمی است، امروز احتیاج داریم رشد علمی را سرعت ببخشیم، چراکه ما اقلاً 60-70 سال توسط حکومت های خائن یا غافل عقب نگه داشته شده ایم . اگرمی خواهیم کشورمان بیست سال بعد،پیشرفته، با عزت ، متدین، ثروتمند، مستقل و... باشد، این احتیاج دارد به کارهایی که عمده این کارها مربوط به دانشگاه است وعلت تکیه من روی دانشگاه و اساتید نیز این است.»
