علی ریاحی پور، مسئول بررسی و تحلیل بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز در پی
شهادت ناجوانمردانه شهید مدافع حرم شهید محسن حججی به دست سلفیها در
سوریه و در خصوص شهدای مدافع حرم دل نوشتهای به شرح زیر نوشته است:
شهر به شهر در آغوششان میگیرند. حالا حماسه دارد شهر به شهر میگردد و در
ایران روحی دوباره دمیده است. مدافعان حرم عنوان تازهای است برای یک عهد
قدیمی، انگار باید از نو ثابت میشد که آن حماسه ۸ ساله برای همیشه ریشه
دوانده در قلبها؛ یعنی آنانی که جوانی پاک و متعبد خود را در جبهههای شرف
و کرامت گذرانده بودند سرداران این میدان تازه شدند و جوانها هم پا جای
پای آنان میگذارند. صف استوار آرزومندان این موهبت و کمر بستگان راه جهاد و
شهادت در ایران اسلامی و در تیپ فاطمیون و سپاه و همه نیروهای مسلح، صفی
بلند و بنیانی مرصوص: و منهم من ینتطر و ما بدلوا تبدیلا.
فرقی نمیکند که کجاییاند و یا در کجا شهید شده باشند که چه زیبا پیر
خراسانیمان فرمود: این بچههای ما که رفتند آنجا شهید شدند، فرزندان شما
در هر نقطهای از عراق و سوریه که اینها در مقابل داعش شهید شده باشند،
مدافع حرم حضرت زینب و مدافع کربلا و نجفاند و مدافع حرم. اکثرشان
معروفیتی ندارند، مجهولان در زمیناند و معروفان در آسمان، زمان چندانی از
معجزه امام روحالله نمیگذرد که اینگونه کشور مایه عزت شیعه میشود و قبح
ستم گری، بهانه افشای اقتدار جمهوری اسلامی؛ انقلاب ماها را زنده کرد و
امنیت شاید اولیترین رهاورد این حماسه باشد که بهواقع همه ما دانشجویان
همهچیز خود را مدیون مدافعان حرم هستیم که رهبر دلها بهدرستی فرمود: اگر
امنیت نباشد، دانشگاه نیست، تحقیق نیست، پژوهش نیست، نخبه سازی نیست،
آنجایی که امنیت نیست، درواقع هیچچیز نیست؛ آنجا زندگی انسانها هم درخطر
تهدید لحظهای و دائمی است.
پاتک آمریکا و اذنابش که قصد اضمحلال اسلام شیعی را کرده بودند، حالا با
لشکری از یاران یکدست و یکپارچه روبرو شده که در دفاع از کیان اسلام ناب
محمدی تا در آغوش گرفتن شهد شهادت خستگی نمیشناسند و از یکدیگر سبقت
میگیرند و اینگونه است که صحیفه مدافعان آخرالزمانی حرم رنگ خون به خود
گرفته است و گهواره نشینان روزهای هشتساله دفاع حالا چه مردانه و پرشور در
سرزمینهای فرامرزی حماسهآفرینی میکنند؛ و هنوز باب شهادت مفتوح است که
چه زیبا فرمود کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا و سرنوشت محتوم همه مقلدان و
سربازان خمینی کبیر در این سرزمین همین است.
آری حیات عندالرب، نقطه پایانی معراج بشریت است که به آن مقام جز با شهادت
دست نمیتوان یافت. راه ما راه سیدالشهدا است و آنان که پای یقین در این
راه نهادهاند، آرزوی سرباختن دارند تا به ذبیحالله اعظم حسین بن علی
نزدیکتر شوند.
انتشار
یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط سایت نیست و
صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.