روزی شیخ انصاریان در حرم
امیرالمؤمنین(ع) بشدت اشک می ریخت. شخصی از مشایخ عرب که شیخ را نمی شناخت و بهره
ای هم از کمال نداشت به ایشان جسارت کرده، گفت:در گریه ات ریا می کنی!
شیخ با کمال ملایمت فرمود: باب دخول حرم
الهی، گریه است. اگر من ریا می کنم تو سعی کن که با خلوص گریه کنی که بسیار ممدوح
است.(1) پی نوشت ها: