سرباز شهيد منصور حيدري صفري کوچي در سال 1338 در يکي از روزهاي خنک پاييزي در خانواده اي مذهبي و عشاير ی در شهرستان فسا استان فارس به دنيا آمد. در کودکي هم دوش ديگر برادرانش به ياري پدر شتافت تا تلاش و سخت کوشي را از همان آغاز به همراه داشته باشد. و با وجود مشکلات فراوان به درس خواندن ادامه داد. با وجود اين که عشق و علاقه ي زيادي به تحصيل داشت به دليل وضعيت مالي خانواده و مسافت شش کيلومتري خانه تا مدرسه تا پايان مقطع راهنمايي بيشتر ادامه نداد.
با شروع تحولات سياسي کشور دوش به دوش جوانان انقلابي در تظاهرات شرکت فعال داشت. با شروع جنگ تحميلي در جمع آوري کمک هاي مردمي براي جبهه بسيار تلاش مي کرد و خود نيز براي دفاع از ميهن به خدمت مقدس سربازي شتافت. سه ماه آموزشي را در شمال ايران و بعد از آن عازم جبهه شد و در منطقه ي عمومي «دهلران ـ موسيان» به عنوان خدمه ي توپ «صد وشش» ارتش جمهوري اسلامي ايران، فداکاري هاي بسياري را از خود نشان داد.
در عمليات هاي آزادسازي «بستان» ـ رمضان و محرم ـ شرکت داشت.
اطرافيان شهيد نقل مي کنند: «آخرين باري که به مرخصي آمد بسيار تغيير کرده بود؛ با همه طوري صحبت مي کرد که گويا ديگر او را نمي بينند و موقعي که با يکي از دوستان در منزلشان غذا مي خوردند گفته بود ديگر امکان ندارد چنين غذايي را دوباره بخورم موقع رفتن اهل خانه را بسيار دلداري داده بود. آخرين شب را همراه دوستان در مسجد محل به صبح رساند و در پايگاه مقاومت به گشت زني و همکاري با بسيج پرداخت».
فرداي آن شب با ذوق و شوق بيشتري عازم جبهه شد تا به نداي معبود خويش لبيک گويد؛
شهيد بزرگوار در حالي که در کنار سنگرها با ديگر رزمندگان مشغول ساختن سنگري براي برپايي نماز بود بر اثر ترکش گلوله ي توپ مجروح و پس از اعزام به «بيمارستان منطقه اي پانصد و هشتاد دزفول» بعد از بيست و چهار ساعت به فيض شهادت نائل آمد.
پيکر پاکش در1 آبانماه سال 1361 توسط مردم «سعادت شهر» تشيع و در گلزار شهداي اين شهر در کنار مرقد مطهر امامزاده حسين«ع»آرام گرفت.
برای اطلاعات بیشتر به
وصیت نامه شهید مراجعه کنید.
