انتخاب رشته تحصیلی؛ خوب، بد، ناقص
ترک‌تحصیل، تحصیل را رها نمی‌کند
حمید حسن زاده طی یادداشتی به باید های آموزش و پرورش تراز انقلاب اسلامی از واقعیت تا حقیقت می پردازد که در ادامه با هم می خوانیم.
اولین منزلگاه تعلیم و تعلم بعد از خانواده آموزش و پرورش است. هر فرد بهترین دوران فراگیری خود را در این مجموعه می گذراند (نو نهالی و نوجوانی) در زمانی که انسان در اوج آمادگی برای یاد گیری قرار دارد.
بیشترین ساعات عمر یک انسان که به صورت انحصاری در اختیار یک مدیریت واحد قرار گرفته و آن مدیریت می تواند با تمامی ابزار و امکانات به تربیت او بپردازد، آموزش و پرورش است.
کامل ترین مجموعه درهر جامعه که ورزیده ترین افراد را از حیث متولیان امر خطیر پرورش در اختیار دارد، آموزش و پرورش است.
بنا برآنچه گفته شد می توان نتیجه گرفت با توجه به فرصت هایی که در موضوع نخبه گرایی و نخبه پروری در این مجموعه موجود است باید بپذیریم که انتظارات و دغدغه ها نیز باید در آن اندازه باشد.
بخشی از انتظارات و اهدافی که ضروریست در آموزش و پرورش تراز اسلامی پیگیری و اجرایی گردد عبارتند از :
- هم اکنون جایگاه آموزش و پرورش در تامین نیازمندی های آموزشی جامعه به ویژه در رشته های مختلف علوم انسانی اسلامی کجاست؟
- جایگاه پیشرفت های علمی که در کشور به واسطه اتکا به توانمندی های داخلی مانند دانش هسته ای و دفاعی ایجاد شده است در کتب درسی ما کجاست؟
- آیا فضای ذهنی دانش آموزان ما با مفهوم پر معنی "ما می توانیم" در مدارس ساخته و پرداخته شده است؟ و یا در طول دوران تحصیل به آنها فهمانده شده که باید جهت رشد و ارتقاء پیوسته به غرب و بیگانگان وابسته باشند؟
- چگونه است که نیازمندی آموزشی ما در رشته های فنی و مهارت افزایی غنی سازی نمی شود؟ آیا در چرخه علمی کشور آموزش و پرورش متناسب با نیازمندی های جامعه تولید محتوا می کند؟
- رابطه علمی آموزش و پرورش با موسسات آموزش عالی چگونه است؟ آیا نیازمندی های یکدیگر را برطرف و مکمل یکدیگر هستند؟
- چگونه است بزرگترین مجموعه آموزشی و فرهنگی کشور برای خود در موضوع مهم اقتصاد مقاومتی هیچ جایگاه و مسئولیتی تعریف ننموده و بدتر از آن حتی در فکر آن هم نیست؟ به راستی چرا در کتاب های درسی ما محتوا از چیستی، چرایی و ضرورت اقتصاد مقاومتی نداریم.
- یا آموزش و پرورش توانسته است الگو های قابل فهم و آشنا از مشاهیر علمی و انقلابی که ریشه در افکار الهی، ایرانی و اسلامی دارند را به دانش آموزان معرفی و برجسته سازد؟ یا هنوز در کتب درسی به دنبال افسانه های غربی و ملی هستند؟!!! و هنوز از پتروس و آرش کمانگیر سخن می گویند؟!!!
- آیا دانش آموزان ما با نخبگان جهاد و شهادت در طول سال های انقلاب اسلامی آشنا می شوند؟ چند نفر از ایشان را می شناسند؟ چه مقدار می توانند از ایشان صحبت کنند؟ آیا آنها را از خودشان و برای خودشان می دانند؟
- هم اکنون چند واحد درسی در مقاطع مختلف با محتوای شهدای هسته ای که از نخبگان عینی ما هستند غنی سازی شده است؟ دانش آموزان ما می دانند چرا دشمنان انقلاب از هزاران کیلومتر آن طرف تر آنها را شناسایی و ترور می کند؟ می دانند ویژگی بارز علمی و فنی آنها چه بوده که دشمن از ایشان احساس ترس و هراس نموده؟ یا هنوز باید بدانیم پتروس افسانه ای انگشت درسوراخ سد می کند؟ چرا کتب درسی ما به این داشته های واقعی که اگر در هر ملتی بودند به آنها مباهات می کردند نمی پردازد؟!!!
- در حال حاضر نسبت بین دروس تئوری و عملی، انسانی و تجربی در مدارس چگونه است؟ مدیریت عالی آموزش و پرورش چگونه نیازمندی های جامعه را در هر یک از این حوزه ها تعیین و عملی می سازند؟ مبنای تصمیم گیری چیست؟ چگونه است در تعدادی از مدارس دیگر اثری از محصلین در رشته های علوم انسانی نیست؟
- چگونه است در چرخه اداری آموزش و پرورش نه معلم راضی است، نه دانش آموز و نه اولیاء! نفشه راه این سازمان در ارتقاء شخصیت معلم و منزلت اجتماعی ایشان چیست؟ چرا معلم ما فکر می کند منزلت او رعایت نشده، و این در حالی است که در این مجموعه شاخص های منزلت اجتماعی فرد معلم را نه مشخص کرده ایم و نه مبنایی برای انتخاب تعیین کرده ایم!!!
/انتهای پیام/224224
