رفیق آسمانی

در سال 1384 هفده سال بعد از شهادت شهید علیرضا منفردکه جنازه اش مفقود بود، بنا به پيشنهاد «بنياد شهيد» قرار شد جهت يادمان مفقودالاثرها سنگ قبري در گلزار شهدا نصب شود. در گلزار شهدا حضور يافتيم و مصوب شد

طبق مقررات موجود، بعد از آخرين شهيدي که به خاک سپرده شده بود قبر «شهيد علي رضا عباسي منفرد» را ببنديم و سنگ را نصب نمائيم. در همان موقع آقاي «شيخ محمدعلي کريما» توليت آستان مقدس «امامزاده حسين» پيشنهاد داد، اگر امکان دارد قبر شهيد را در کنار قبر شهيد«صفادار شيباني» در نظر بگيريد. خانواده براي اولين بار موافقت نمي کنند و مي گويند طبق مقررات موجود، بعد از قبر آخرين شهيد بايد قبر ساخته شود، اما با تبادل نظر افرادي که در آن مکان مقدس بودند خانواده ي شهيد پيشنهاد «آقاي کريما» را مي پذيرند و قبر «شهيد منفرد» را در کنار قبر شهيد«صفادار شيباني» در نظر مي گيرند و سنگ آن هم زمان با سنگ قبر شهيد «شکريزاده» که ايشان هم يکي از شهداي مفقودالاثر سال هاي اول جنگ بود، نصب مي شود.

يک سال بعد در سال 1385 از طرف «بنياد شهيد ارسنجان» تعدادي ازوصيت نامه هاي شهداي «سعادت شهر»که در سال هاي 1361-1360 از طريق «ارسنجان» به جبهه اعزام شده بودند، به «بنياد شهيد سعادت شهر» ارسال مي شود و از آن جا که هيچ کس از وصيت نامه ي «شهيد منفرد» که در سال 1360 در سن هيجده سالگي تنظيم شده بود، اطلاع نداشت. وصيت نامه ي اين شهيد گران قدر نيز بين وصيت نامه ها بود که با دست خط خود در سال 1360 در انتهاي وصيت نامه اش نوشته بود «اگر به درجه ي شهادت نائل گشتم من را از ستاد تشييع جنازه، تشييع نمائيد و در امامزاده حسين«ع» در کنار قبر برادر شهيدم «صفادار شيباني» به خاک بسپاريد».