قدمی که زائر كويتي براي شهيد بابايي برداشت

خاطره جالب يكي از مخاطبان سايت از بزرگداشت شهيد عباس بابايي

قسمت اول تا هفتم سريال رابه همراه خانواده ديده ام و پسر كوچك من كه چهار سال و نيم سن بيشتر ندارد، به قدري با اين سريال ارتباط برقرار كرده كه پس از ديدن قسمت سوم يا چهارم سريال بود كه بيش از نيم ساعت گريه كرد كه چرا سريال زود تمام شد و بقول خودش نتونست عباس بابايي رو بيشتر ببينه. اتفاقا دوشب پیش و پس از اتمام مجموعه دوباره به ما گفت چقدر عباس بابايي رو كم مي ذارن (يعني چقدر سريال زود تموم مي شه) و موقع خواب به مادرش گفت كاش مي شد عباس بابايي رو بيشر بذارن.

فكر كنم سال 75 يا 76 بود كه كتاب پرواز تا بي نهايت به دستم رسيد و بيش از 10 بار اين كتاب رو خوندم و بسيار بسيار براي من تاثير گذار بود. به حدي كه اون رو به اكثر دوستام معرفي كردم و دوستانم در دانشكده صنعتي شيراز از خاطراتش نمايشگاهي بر پا كردند كه بسيار تاثيرگذار بود اما نكته اصلي مورد نظرم اين است كه با بچه هاي هيات مان (هيات رهروان شهداء شيراز) تصميم گرفتيم در روز عيد قربان (روز شهادت شهيد) براي شهيد بابايي مجلسي برپا كنيم .
چون پول نداشتيم كتاب را به همه شركت كنندگان هديه بدهيم و به همين دليل تصميم گرفتيم يك جزوه از خاطرات ايشان را چاپ كرده و هديه دهيم. برآورد هزينه ما 14000 (چهارده هزار) تومان شد كه همان مقدار را هم نداشتيم (همه ما آن موقع يا دانش آموز بوديم و يا دانشجو) .خيلي ناراحت و غمگين شده بوديم چرا كه خاطرات انتخاب و تايپ و صفحه بندي شده بود و فقط منتظر و معطل 14000 تومان پول بود.
دو شب قبل از شب عيد قربان بود و با بچه ها بحث مي كرديم كه چگونه اين مبلغ را تهيه كنيم كه يه آقايي كه به نمازخانه ما براي اقامه نماز آمده بود به ما مراجعه كرد و گفت از كشور كويت آمده و دوست دارد مبلغي را براي هزينه هاي هيات كمك كند و مبلغي را به من داد و رفت. وقتي مبلغ رو شمارش كردم دقيقا 14000 تومان بود و اشك در چشمانمان حلقه زد و سريعا دست به كار چاپ ويژه نامه شديم. چه عيد قربان و چه مجلسي شد ظهر عيد و هنگام شهادت شهيد بابايي.
به اميد شفاعت ايشان.
منبع :سايت رسمي سريال شوق پرواز