انقلابی‌گری اصل انکارناپذیر مدیریت جهادی

تنویـــر/ غلامحسین غیب پرور: رهبر معظم انقلاب چند سالی است که با نامگذاری سالها مسیر پیشرفت کشور را در جهت رشد و بالندگی مشخص می کنند. ایشان در سال 93 با تاکید بر اقتصاد و فرهنگ، بحث مدیریت جهادی را مطرح کردند. راهکاری که چنانچه در آن همتی شود شاهد تحول عظیمی در عرصه های مختلف خواهیم بود.

اما مدیریت جهادی مولفه های متعددی را شامل می شود که نگارنده به اختصار در قالب سلسله مطالبی کوتاه به آن خواهد پرداخت.

شجاعت و جسارت (انقلابی بودن)

برخورد انقلابی، حرکتی است ضربتی که بر فرق نظام و جامعه‌ و روابطی که غرق در فساد است فرود می‌آید. باید حرکت‌های ویران‌گر چنان سریع‌ و قاطع و ضربتی صورت پذیرد که مجال اندیشه‌ی بقا و زمینه‌سازی تسلط به اوضاع تازه را از کهنه‌کاران خیانت، جنایت، ظلم، استثمار و استکبار بگیرد.

این بی‌امانی و بی‌زمانی در کار انقلاب تعلیمی است که حضرت امیر(علیه السلام) به ما آموخته است؛ هنگامی که در زمان خلیفه سوم آتش انقلاب شعله‌ور گردید، وی به امام گفت با مردم صحبت کنید تا به من مهلتی دهند که ظلم‌ها را برطرف سازم. علی(علیه السلام) فرمود: «مَا كَانَ بِالْمَدِينَةِ فَلَا أَجَلَ فِيهِ، وَ مَا غَابَ فَأَجَلُهُ وُصُولُ أَمْرِكَ إِلَيْه» (خطبه 164) یعنی هرچه در مدینه است هیچ مهلتی ندارد و هرچه خارج از مدینه است همین اندازه مهلت دارد که دستور تو به آن‌جا برسد.

به فرموده امیر مومنان(علیه السلام) «لَا يُقِيمُ أَمْرَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ إِلَّا مَنْ لَا يُصَانِعُ وَ لَا يُضَارِعُ وَ لَا يَتَّبِعُ الْمَطَامِعَ» (کلمات قصار 110)؛ دین خدا را نمی‌توانند ترویج کنند مگر کسانی که سازش‌کار نباشند و با دنیا دوستان و رفاه‌طلبان همسو نشوند و دل در گروی طمع‌ها و آرزوها نداشته باشند.