شهيد كاووس لطفي

به گزارش تنویر به نقل از بسیج کارگری، شهيد كاووس لطفي فرزند زياد در سال 1342 در خانواده اي مذهبي در روستاي اكبرآباد کوار به دنيا آمد و تحصيلات خود را در اين روستا در پايه ابتدائي و دوران راهنمائي را در شهر كوار گذراند.

از خاطرات اين شهيد عزيز اینکه در كلاس دوم راهنمائي هنگامي كه به طرف مدرسه مي رفتند مردي را مي بينند كه در راه مجروح افتاده است و در حالي كه فصل امتحانات بود به كمك مرد مي رود و به او كمك ميكند و او را به درمانگاه مي رساند و ديگر نمي تواند به مدرسه برود و روز بعد كه به مدرسه مي رود معلمش از او جواب مي خواهد و او قضيه را تعريف مي كند ولي او باور نميكند و او را بشدت تنبيه مي كند .

شهید کاووس لطفی در دوران جواني به همراه دوستان در تظاهرات ضد شاهنشاهي شركت گسترده اي داشت و بر روي در و ديوار شعار مي نوشت و در مساجد هم اعلاميه پخش مي كرد.

او دوستان و مردم را تشويق به شركت در راهپيمائی ها ميكرد و علاقه زيادي به امام و اهل بیت (ع) داشت و در محافل فرهنگي و مراسم عزاداري ابا عبدالله الحسین (ع) حضور فعال داشت و همشه براي سلامتي امام زمان (عج) دعا مي كرد.

در دوران جنگ يك سال در جهرم سرباز بود و بعد به جبهه رفت و در آنحا به شهادت رسيد.

يكي از همرزمانش به نام رمضان مي گفت : كه ما 80 نفر بوديم كه تعدادي از آنها شهيد شدند و عده اي هم سالم مانديم و تعدادي هم مجروح شدند و شهيد عزيز هم جزء نفرات زخميها بود كه من شالش را به دور سرش پيچيدم و او تا آخرين لحظه كه جان در بدن داشت به طرف دشمن شليك مي كرد و سرانجام به شهادت رسيد كه آن روز مصادف با تاسوعاي حسيني بود و در آن روز 70 نفر از بچه ها به شهادت رسيدند . و ما او را به عقب فرستاديم و با هواپيما به شيراز انتقال داديم و در روز عاشورای سال 1361 به خاك سپرديم .