شهید حبیب باقری

به گزارش تنویر، جهاد گر، شهید باقری نمونه ی برجسته ایثار و فداکاری در سال 1340 در روستای خافی در خانواده ای مومن و مذهبی متولد شد ، او پس از طی دوران کودکی تحصیلات ابتدائی و راهنمائی خود را در دبستان کهوردان و مدرسه راهنمائی لامرد گذراند و پس از پایان دوره راهنمائی بخاطر فقر مادی نتوانست ادامه تحصیل دهد و برای امرار معاش راهی شیخ نشین کویت گردید و در آنجا هم مشغول بکار بود و هم به تحصیلش ادامه میداد تا اینکه موفق به گرفتن دیپلم خود شد ، او با تمام گرفتاریها و مشکلات دست و پاگیر زندگی که داشت هیچگاه از شرکت در مجالس مذهبی و هیئت های عزاداری غافل نمیشد .

زمینه فکری آماده و مستعد او ، تلاش خستگی ناپذیرش و ایثار و استقامت و خلوص و تقوایش سبب گردید که او مسلمانی به تمام معنا باشد و آنچه که در زندگی او در زمان قبل از انقلاب مایه افتخار اوست پاک زیستن او در فضای کفر آلود و فاسد طاغوت بود که او با تعهدی که به انجام فرامین الهی داشت هرگز از صراط دین منحرف نگشت .

شهید باقری پس از پیروزی انقلاب اسلامی با روحیه ی سرشار از ایمان و فداکاری و خدمت به محرومین و مسضعفین به کمیته امداد امام خمینی لامرد که در آنموقع زیر نظر جهاد بود رفت و در آنجا شروع بفعالیت نمود ، وی مدتی را نیز در بنیاد شهید و بنیاد 15 خرداد لامرد فعالیت کرد و سرانجام در خرداد ماه 1360 برای خدمت سربازی وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی لامرد شد ، ولی باتوجه به نیاز شدیدی که جهاد به چنین نیروی فداکاری داشت مجدداً با درخواست جهاد ، بعنوان خدمت سربازی شروع بفعالیت نمود و از آنجائیکه به خدمت در این نهاد مقدس عشقه و علاقه خاصی داشت خود را وقف جهاد نمود و به عضویت رسمی در آمد .

در تمام مدت فعالیتش در جهاد هرگز در چهره مردانه و بشاش وی ، کسی آثار ضعف و خستگی ندید .

وجب به وجب منطقه علامرودشت از مردانگی و ایثار فوق العاده آن شهید عزیز گواهی می دهد چرا که او مدت دو سال تمام از عمر خود را وقف راه علامرودشت نمود و در تمام مدت این شب و روز را در بیابان و کوه و در کمپ و چادر بسر برد ، با غذاهای ساده و بدون تنوع و در چادرهای محقر و در کنار دیگر برادران جهادگر اعم از راننده لودر و کمپرسی و بلدوزر می نشست و با آنان بر سر یک سفره غذا می خورد یک لحظه مسئولیتش باعث نگردید که او خود را از دیگر برادران جهاد گر جدا بداند . نقطه ، نقطه گردنه چاه شور برای حبیب عزیز خاطره ها دارد ، خاطراتیکه با بیانش هر شنونده ای را می لرزاند و در غم فراقش اشک او را جاری می سازد . تنها فعالیت شبانه روزی و خستگی ناپذیر او و تلاش و ایثار بی مانندش او را برای اتمام گردنه بسیار مشکل مصمم ساخته بود .

چه شب و روزهائی را که تب و تاب راه گشایی گردنه تا صبح نخوابید و چه روزهای گرم و طاقت فرسای را که در آنجا سپری ننمود ، این نه اولین و نه  آخرین شب و روزهای حبیب در کوهها و بیابانها بود که او بیش از یکسال نیز در منطقه گله دار در جریان ساختن مدارس و طرحهای ساختمانی جهاد مسئول واحد ساختمان بود .

در جریان سیل نیز به یاری سیل زدگان منطقه گله دار شتافت و قریب یکماه تمام بدون وقفه و بطور شبانه روزی به کمک آسیب دیدگان از سیل شتافت و قریب یکماه تمام بدون وقفه و بطور شبانه روزی به کمک آسیب دیدگان از سیل شتافت و روستاهای در معرض سیل مجدد را با احداث خاکریز امنیت بخشید .

حبیب بلافاصله پس از بازگشت از گله دار بدنبال فشار و اصرار زیاد ، علیرغم اینکه از دو سال پیش به علت مسئولیت سنگینش مسئولین از قبول تقاضای وی برای رفتن به جبهه معذور بودند . خود را به آب و آتش زده سرانجام به همراه تعدادی از برادران جهاد لامرد به جبهه رفت و در آنجا با شوق و تلاش زاید الوصفی خدمت نمود و عاقبت در منطقه عملیاتی کربلای 5 به آرزوی دیرینه اش که همانا شهادت در راه حق بود رسید و به ملکوت اعلی پیوست . روحش شاد و یادش گرامی باد .